rzucić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

15. bramki

  • 15.

    pot.  zdobyć punkty w grze sportowej, w której używa się piłki
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Sport

    czynności związane ze sportem

  • hiperonimy:  zdobyć
    • rzucić bramkę, kosza; ileś punktów
  • W pierwszej połowie nasza gra, zwłaszcza w obronie, wyglądała tragicznie. Pozwoliliśmy rzucić rywalom aż 20 bramek.

    źródło: NKJP: Mariusz Godos: Totalna klapa Czuwaju, Życie Podkarpackie, 2008-12-11

    Po zmianie stron przyjezdne pierwsze rzuciły kosza [...].

    źródło: NKJP: LIC: Zadecydowała trzecia kwarta, Gazeta Poznańska, 2001-12-17

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rzucę
    rzucimy
    2 os. rzucisz
    rzucicie
    3 os. rzuci
    rzucą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rzuciłem
    +(e)m rzucił
    rzuciłam
    +(e)m rzuciła
    rzuciłom
    +(e)m rzuciło
    rzuciliśmy
    +(e)śmy rzucili
    rzuciłyśmy
    +(e)śmy rzuciły
    2 os. rzuciłeś
    +(e)ś rzucił
    rzuciłaś
    +(e)ś rzuciła
    rzuciłoś
    +(e)ś rzuciło
    rzuciliście
    +(e)ście rzucili
    rzuciłyście
    +(e)ście rzuciły
    3 os. rzucił
    rzuciła
    rzuciło
    rzucili
    rzuciły

    bezosobnik: rzucono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rzućmy
    2 os. rzuć
    rzućcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rzuciłbym
    bym rzucił
    rzuciłabym
    bym rzuciła
    rzuciłobym
    bym rzuciło
    rzucilibyśmy
    byśmy rzucili
    rzuciłybyśmy
    byśmy rzuciły
    2 os. rzuciłbyś
    byś rzucił
    rzuciłabyś
    byś rzuciła
    rzuciłobyś
    byś rzuciło
    rzucilibyście
    byście rzucili
    rzuciłybyście
    byście rzuciły
    3 os. rzuciłby
    by rzucił
    rzuciłaby
    by rzuciła
    rzuciłoby
    by rzuciło
    rzuciliby
    by rzucili
    rzuciłyby
    by rzuciły

    bezosobnik: rzucono by

    bezokolicznik: rzucić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rzuciwszy

    gerundium: rzucenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: rzucony

    odpowiednik aspektowy: rzucać

  • Rzosobowy + rzucić +
    CO
  • psł. *ŕutiti (/ *rutiti / *rǫtiti) 'miotać, ciskać, rzucać; burzyć, rozwalać'