stroić - Wielki słownik języka polskiego PAN

7.

używany jako równoważny czasownikowi robić w połączeniu z niektórymi wyrazami

[stroić] lub pot. [strojić]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	Urzędniczki zamiast pomóc, stroją sobie żarty z nieszczęścia. źródło: KWSJP: Piotr Męcik: O mało nie umarła z głodu, prasa, 2006
	Proszę ze mnie nie stroić żartów, wiem, że tu jest. źródło: KWSJP: Ervin Lázár: Biały tygrys, 1974
	Wy tu figle-migle stroicie, tymczasem najwyższy czas zasiąść do stołu! źródło: KWSJP: Lucyna Legut: Piotrek zgubił dziadka oko, a Jasiek chce dożyć spokojnej starości, 1983
	Masz wszelkie powody do radości, spisałeś się naprawdę dobrze, a teraz stroisz jakieś fochy. źródło: KWSJP: Stanisław Goszczurny: Dwaj przyjaciele, 1971
	Pławi po prostu się w zachwycie, to uśmiech śle, to stroi dąsy, to nagle rusza w skoczne pląsy, to głowę swą na ramię skłania i spod zmrużonych powiek skrycie się obserwując, szepce: Łania! źródło: KWSJP: Janusz Szpotański: Zebrane utwory poetyckie, 1990

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: strojono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę stroił będę stroić	będę stroiła będę stroić	będę stroiło będę stroić	będziemy stroili będziemy stroić	będziemy stroiły będziemy stroić
2 os.	będziesz stroił będziesz stroić	będziesz stroiła będziesz stroić	będziesz stroiło będziesz stroić	będziecie stroili będziecie stroić	będziecie stroiły będziecie stroić
3 os.	będzie stroił będzie stroić	będzie stroiła będzie stroić	będzie stroiło będzie stroić	będą stroili będą stroić	będą stroiły będą stroić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		strójmy
2 os.	strój	strójcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	stroiłbym bym stroił	stroiłabym bym stroiła	stroiłobym bym stroiło	stroilibyśmy byśmy stroili	stroiłybyśmy byśmy stroiły
2 os.	stroiłbyś byś stroił	stroiłabyś byś stroiła	stroiłobyś byś stroiło	stroilibyście byście stroili	stroiłybyście byście stroiły
3 os.	stroiłby by stroił	stroiłaby by stroiła	stroiłoby by stroiło	stroiliby by stroili	stroiłyby by stroiły

bezosobnik: strojono by

bezokolicznik: stroić

imiesłów przysłówkowy współczesny: strojąc

gerundium: strojenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: strojący

imiesłów przymiotnikowy bierny: strojony

Rz_osobowy

+

stroić

+

CO + (z KOGO/CZEGO)

psł. *strojiti 'porządkować, urządzać, przyrządzać, przygotowywać'

Zob. strój