-
4.
zastać kogoś w momencie, gdy robi coś złego lub zabronionego -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
przestępstwa -
- mąż nakrył; matka, policja, żona nakryła; policjanci, rodzice nakryli
- nakryć męża, żonę; włamywacza, złodziei
- nakryć na gorącym uczynku, na kradzieży, na próbie wyłudzenia, na ściąganiu, na zdradzie
- wytropić i nakryć
-
O wpół do dziesiątej nakryłem najlepszą z żon, jak wykrada kiełbasę z lodówki i potajemnie ją zjada.
źródło: KWSJP: Monika Piątkowska, Leszek Talko: Talki w wielkim mieście, 2002
Nakrywszy swoje bóstwo na jawnej zdradzie, znajdował pocieszenie w gronie wiernych kompanów.
źródło: KWSJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
Pewnego pięknego wiosennego dnia szef nakrył Marcina z własną żoną.
źródło: KWSJP: Karol Kruczkowski: Fatalne zauroczenie, CKM, 1999, nr 5
Gdy nakryła włamywacza, ten rzucił się na nią z kawałkiem szkła w ręku.
źródło: KWSJP: Superbabcia, prasa, 1999
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. nakryję
nakryjemy
2 os. nakryjesz
nakryjecie
3 os. nakryje
nakryją
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. nakryłem
+(e)m nakrył
nakryłam
+(e)m nakryła
nakryłom
+(e)m nakryło
nakryliśmy
+(e)śmy nakryli
nakryłyśmy
+(e)śmy nakryły
2 os. nakryłeś
+(e)ś nakrył
nakryłaś
+(e)ś nakryła
nakryłoś
+(e)ś nakryło
nakryliście
+(e)ście nakryli
nakryłyście
+(e)ście nakryły
3 os. nakrył
nakryła
nakryło
nakryli
nakryły
bezosobnik: nakryto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. nakryjmy
2 os. nakryj
nakryjcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. nakryłbym
bym nakrył
nakryłabym
bym nakryła
nakryłobym
bym nakryło
nakrylibyśmy
byśmy nakryli
nakryłybyśmy
byśmy nakryły
2 os. nakryłbyś
byś nakrył
nakryłabyś
byś nakryła
nakryłobyś
byś nakryło
nakrylibyście
byście nakryli
nakryłybyście
byście nakryły
3 os. nakryłby
by nakrył
nakryłaby
by nakryła
nakryłoby
by nakryło
nakryliby
by nakryli
nakryłyby
by nakryły
bezosobnik: nakryto by
bezokolicznik: nakryć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: nakrywszy
gerundium: nakrycie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nakrycie
nakrycia
D. nakrycia
nakryć
C. nakryciu
nakryciom
B. nakrycie
nakrycia
N. nakryciem
nakryciami
Ms. nakryciu
nakryciach
W. nakrycie
nakrycia
imiesłów przymiotnikowy bierny: nakryty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. nakryty
nakryty
nakryty
nakryte
nakryta
D. nakrytego
nakrytego
nakrytego
nakrytego
nakrytej
C. nakrytemu
nakrytemu
nakrytemu
nakrytemu
nakrytej
B. nakrytego
nakrytego
nakryty
nakryte
nakrytą
N. nakrytym
nakrytym
nakrytym
nakrytym
nakrytą
Ms. nakrytym
nakrytym
nakrytym
nakrytym
nakrytej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. nakryci
nakryci
nakryte
nakryte
D. nakrytych
nakrytych
nakrytych
nakrytych
C. nakrytym
nakrytym
nakrytym
nakrytym
B. nakrytych
nakrytych
nakrytych
nakryte
N. nakrytymi
nakrytymi
nakrytymi
nakrytymi
Ms. nakrytych
nakrytych
nakrytych
nakrytych
odpowiednik aspektowy: nakrywać
-
Rzosobowy + nakryć + KOGO + (na CZYM) -
Zob. kryć