specjalistyczny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.d

dotyczący wiedzy, którą nabywa lub posiada specjalista

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

specjalistyczny kurs; egzamin, test; magazyn, miesięcznik, periodyk, poradnik, tygodnik; słownik; specjalistyczna wiedza; encyklopedia, literatura, prasa; specjalistyczne kształcenie, przeszkolenie, przygotowanie, szkolenie, wykształcenie; czasopismo, pismo; specjalistyczne przedmioty, studia, wykłady, zajęcia; informacje; książki, opracowania, publikacje, wydawnictwa; kompetencje, kwalifikacje
naukowy i specjalistyczny, ogólny i specjalistyczny, podstawowy i specjalistyczny, szczegółowy i specjalistyczny, zawodowy i specjalistyczny
bardzo, wysoce specjalistyczny

	Przez Anglię wyjechała wówczas do Kanady, gdzie w latach 1951-1953 ukończyła specjalistyczne studia w Instytucie Mikrobiologii i Higieny na francuskojęzycznym Universite de Montreal. źródło: NKJP: Profesor dr Maria Dobija-Domaradzka (1922-1997), Gazeta Wyborcza, 1997-11-19
	W Małopolsce pierwszych sześciu inspektorów transportu drogowego rozpocznie pracę po szkoleniu i specjalistycznych egzaminach [...]. źródło: NKJP: (MADE): Odciążą policjantów, Dziennik Polski, 2001-12-28
	[...] do zieleni podszedł jak człowiek z dyplomem inżyniera: systematycznie, fachowo i dokładnie. Na początku kupił specjalistyczne książki. źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008
	Marek Piechowiak ma za sobą liczne zagraniczne staże i specjalistyczne szkolenia dotyczące ochrony praw człowieka. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 07.06.2000

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Od: specjalista