automat - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

urządzenie wykonujące jakąś czynność bez udziału człowieka

[au-tomat]

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Urządzenia i maszyny

hiperonimy:

urządzenie

uliczny; zaprogramowany, zepsuty; najbliższy automat; automat biletowy, perkusyjny, pralniczy
automat do kawy, do lodów; do sprzedaży biletów, napojów
automat z napojami, ze słodyczami; z papierosami; z Coca-Colą; z biletami
maszyna i automat
cola, kawa, papierosy z automatu
automat wydaje, wykonuje coś; nie działa; stoi gdzieś
zainstalować, zaprogramować, programować automat
zastąpić kogoś automatem
wrzucić/wrzucać do automatu
kupić w automacie
pracować jak automat

	Zainstalowali automaty paszowe w chlewni - i już kilku rolników do siebie je wprowadziło. źródło: NKJP: Agnieszka Niezgoda: Przytulić Żabę, Polityka, 2000-05-20
	Nad środkiem nurtu automat skorygował kurs. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008
	A automat do kawy jak na złość nie działa. źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Zwał, 2004
	Owinął się ręcznikiem i podszedł do automatu z napojami . Popatrzył pożądliwie przez szybę na puszkę coca-coli tkwiącą w swojej przegródce. Nie miał ani grosza. źródło: NKJP: Joanna Rudniańska: Miejsca, 1999
	Mam automat perkusyjny, który sobie programuję i gram do tego. źródło: NKJP: Aneta Niedźwiecka: Dream - muzyka marzeń, Gazeta Radomaszczańska, 2009-08-19

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

łac. automaton, automatum 'poruszająca się samodzielnie maszyna'

z gr. autómatos 'samoczynny'