uwierzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

nabrać do kogoś lub czegoś zaufania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	synonimy:	zaufać
	antonimy:	zwątpić

	Ojciec nie nauczył go odróżniać dobra od zła, nie przekazał zasad życia w rodzinie. Minie sporo czasu, zanim Wojtek uwierzy ojcu. źródło: NKJP: Lidia Mieścicka-Mellibruda: Być matką dorosłych dzieci, 2000
	Liczył na to, że jest naiwna. Że uwierzy mu bez zastrzeżeń. źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003
	Myślisz, że uwierzą tobie, a nie mnie? źródło: KJ PWN: Hanna Samson: Pułapka na motyla, 2000
	Trudno uwierzyć posłance, która zapewnia, że jej działalność w Powiernictwie jest czysto społeczna. źródło: KJ PWN: Polityka, 2004-06-11
	Czy parlamenty państw NATO uwierzą naszym zapewnieniom, że największą siłą polskiej armii jest wysokie morale? źródło: NKJP: Paweł Wroński: Gazeta Wyborcza, 1997-06-13

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uwierzyłem +(e)m uwierzył	uwierzyłam +(e)m uwierzyła	uwierzyłom +(e)m uwierzyło	uwierzyliśmy +(e)śmy uwierzyli	uwierzyłyśmy +(e)śmy uwierzyły
2 os.	uwierzyłeś +(e)ś uwierzył	uwierzyłaś +(e)ś uwierzyła	uwierzyłoś +(e)ś uwierzyło	uwierzyliście +(e)ście uwierzyli	uwierzyłyście +(e)ście uwierzyły
3 os.	uwierzył	uwierzyła	uwierzyło	uwierzyli	uwierzyły

bezosobnik: uwierzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uwierzmy
2 os.	uwierz	uwierzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uwierzyłbym bym uwierzył	uwierzyłabym bym uwierzyła	uwierzyłobym bym uwierzyło	uwierzylibyśmy byśmy uwierzyli	uwierzyłybyśmy byśmy uwierzyły
2 os.	uwierzyłbyś byś uwierzył	uwierzyłabyś byś uwierzyła	uwierzyłobyś byś uwierzyło	uwierzylibyście byście uwierzyli	uwierzyłybyście byście uwierzyły
3 os.	uwierzyłby by uwierzył	uwierzyłaby by uwierzyła	uwierzyłoby by uwierzyło	uwierzyliby by uwierzyli	uwierzyłyby by uwierzyły

bezosobnik: uwierzono by

bezokolicznik: uwierzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uwierzywszy

gerundium: uwierzenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wierzyć

Rz _osobowy

+

uwierzyć

+

KOMU/CZEMU