-
1.
w średniowieczu i kolejnych wiekach dokument wydawany przez władcę, zezwalający jego posiadaczowi na przejazd przez dane terytorium i gwarantujący mu bezpieczeństwo -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
stosunki międzynarodowe -
synonimy: list żelazny
-
Co za czort? - zdziwił się Trzy Kawki, stępa podjeżdżając bliżej. - Nie ma przejazdu? - Glejt jest? - spytał najbliższy halabardnik, nie wyjmując z ust patyka, który żuł, nie wiadomo, z głodu czy dla zabicia czasu.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
Po otrzymaniu glejtu gwarantującego osobiste bezpieczeństwo, 3 kwietnia do obozu szwedzkiego udają się delegaci klasztoru o. Wawrzyniec Rychwalski i o. Bruno Janicki.
źródło: NKJP: Ryszard Henryk Bochenek: Twierdza Jasna Góra, 1997
Pielgrzymkę zazwyczaj rozpoczynano po otrzymaniu glejtu z kancelarii króla aragońskiego, w którym określano jej czas w zależności od wybranej trasy. Glejt otaczał ochroną pielgrzyma i jego orszak (osiem osób). Pielgrzymami byli głównie rycerze, bogaci mieszczanie i duchowni.
źródło: NKJP: Marek Henzler: Szlak z muszlą, Polityka, 2009-08-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. glejt
glejty
D. glejtu
glejtów
C. glejtowi
glejtom
B. glejt
glejty
N. glejtem
glejtami
Ms. glejcie
glejtach
W. glejcie
glejty
-
śr.-w.-niem. geleite 'odprowadzanie, eskortowanie, eskorta'