powalać

Stawiał stopy ostrożnie, pochylony, może nie chcąc do reszty powalać butów, a może po prostu niezbyt trzeźwy; miał brudną kurtkę z demobilu, w rodzaju tych, jakie nosiło się dwadzieścia lat temu, postrzępione brązowe spodnie, siwą, potarganą czuprynę.

źródło: KWSJP: Jerzy Sosnowski: Linia nocna, 2002

Krew zalewa oko i policzek, już poplamiła mu pasiasty podkoszulek, już rozmazał ją na grzbiecie dłoni i zdążył nawet powalać obrus, sięgając po paczkę jednorazowych chusteczek.

źródło: KWSJP: Magdalena Tulli: Tryby, 2003

Znowu osunął się na kolana i tak klęczał, że aż żal mi się zrobiło, bo sobie pewnie portki powalał tym świństwem na ziemi i tak dalej, a takie ładne chłopię z niego wyszło, że aż mi się zachciało go pocałować, więc pochyliłam się nad nim i niby to odwzajemniłam to jego znaczące spojrzenie głęboko w oczy: Ty znasz Dostojewskiego na pamięć, więc tobie mogę powiedzieć..., powiedziałam smutno.

źródło: KWSJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985

Mężczyzna w jesionce leży na ziemi, cały jest powalany odchodami i błotem, wokół biega pies.

źródło: KWSJP: Małgorzata Litwin: Trzy godziny w patrolu, prasa, 2000