zepchnąć

Miała na imię Klara, dość pospolicie na Pomorzu. I z nią to przeżyłem dni, zepchnięte wkrótce na dno pamięci.

źródło: KWSJP: Władysław Ogrodziński: Ulica zwana Bystrą, 1985

Raz pomyślała trzeźwo: ale o czym rozmawiać z Markiem? I sama przeraziła się tej myśli, zepchnęła ją w głąb, zatarła.

źródło: KWSJP: Anna Glińska: Powrót do Santa Cruz, 1972

Własna kultura, posługując się terminem dobrego starego Freuda, została w Niemczech zepchnięta do podświadomości i tkwiła tam jako wieczny kompleks winy.

źródło: KWSJP: Igor Figa: O „Religii Holocaustu”, Fronda, 1998, nr 9-10

Zepchnąłem nieżyjącego kolegę do jakiś zakurzonych, zarośniętych pajęczyną zakamarków pamięci, przywaliłem go lawiną spraw codziennych, ważnych i błahych, mądrych i głupich, najczęściej drobnych i nieistotnych.

źródło: KWSJP: Marek Grocholski: Maciek żyje w wierszach, Tygodnik Podhalański, 1999, nr 7

Wartość życia i sens śmierci - myśli trudne, natrętne, zepchnięte na samo dno świadomości, domagają się odpowiedzi przynajmniej raz w roku - gdy przyklękamy przy grobach bliskich, których czas przeminął.

źródło: KWSJP: e.cz: Wszystkich Świętych, Rzeczpospolita, 1997, nr 255