Jak korzystać ze słownika?

koniec

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. w czasie

  • Definicja

    1.

    moment, w którym coś przestaje trwać
  • Kwalifikacja tematyczna

    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości czasu

    upływ czasu

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  koniuszek
    kres
    antonimy:  początek
    zaranie
  • Połączenia
    • bliski, rychły; definitywny, ostateczny, prawdziwy; szczęśliwy; tragiczny koniec
    • koniec czasów, dekady, dnia, epoki, lat pięćdziesiątych (osiemdziesiątych...), lata, miesiąca, nocy, roku, stulecia, wieczoru, wieku, zimy; kadencji, nauki, posiedzenia, procesu, prac nad czymś, życia; dyskusji, rozmowy; historii, komunizmu, koszmaru, wojny
    • koniec i początek czegoś
    • początek; data końca czegoś; atmosfera końca (lat 80, wieku...); człowiek końca XX wieku
    • koniec czegoś nadszedł, nastąpił, przyszedł
    • dobiec/dobiegać końca; doczekać końca czegoś
    • mieć (swój) koniec; nie mieć końca
    • dobrnąć, doprowadzić, dotrwać, zbliżać się, zmierzać do końca; doczekać, poczekać; potrwać, pozostać do końca czegoś
    • chylić się, mieć się, zbliżać się, zmierzać ku końcowi
    • czekać; osiągnąć coś, otrzymać coś; planowany, przewidziany, zaplanowany na koniec czegoś
    • przeprowadzony na końcu czegoś
  • Cytaty

    Koniec roku kojarzy nam się ze Świętami i sylwestrem. W połowie grudnia wpadamy w przedświąteczny rytm.

    źródło: NKJP: Ślub, Goniec Osiedlowy nr 7, 1996

    Sylwester jest niezwykłym dniem i mam do niego specjalny stosunek. Jest końcem i początkiem jakiegoś etapu - budzi we mnie zadumę i refleksję nad upływającym czasem. To moment rozliczenia.

    źródło: NKJP: Bale są dzisiaj bogate, zimne i puste..., Dziennik Polski, 1999-12-28

    Trwający od prawie pięciu miesięcy spór, który zmierzał ku końcowi, prawdopodobnie rozgorzeje na nowo.

    źródło: NKJP: Monika Dzierżyńska-Nowak: Niespokojna Porcelana, Gazeta Wyborcza, 1996-01-18

    Wyjątkowym odcieniem jest różowy. Jest stosowany – ale nie obligatoryjnie – w trzecią niedzielę Adwentu i czwartą niedzielę Wielkiego Postu. Ma przypominać o rychłym końcu oczekiwania na przyjście Pana.

    źródło: NKJP: Zygmunt Chabowski: Przy ołtarzu zgodnie z modą, Dziennik Łódzki, 2005-03-05

    Po studiach w Petersburgu otrzymał stypendium na dalsze kształcenie w Rzymie, dokąd przybył w 1855 roku i pozostał do końca życia, a umarł w 1904 roku.

    źródło: NKJP: Marek Borucki: Polacy w Rzymie: od czasów Mieszka I do Jana Pawła I, 1995
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. koniec
    		 końce
    D. końca
    		 końców
    C. końcowi
    		 końcom
    B. koniec
    		 końce
    N. końcem
    		 końcami
    Ms. końcu
    		 końcach
    W. końcu
    		 końce
  • Składnia
    bez ograniczeń + koniec +
    (CZEGO)
  • Pochodzenie

    psł. *konьcь 'punkt lub linia krańcowa, koniec lub początek'