przewalić - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przewaliłem +(e)m przewalił	przewaliłam +(e)m przewaliła	przewaliłom +(e)m przewaliło	przewaliliśmy +(e)śmy przewalili	przewaliłyśmy +(e)śmy przewaliły
2 os.	przewaliłeś +(e)ś przewalił	przewaliłaś +(e)ś przewaliła	przewaliłoś +(e)ś przewaliło	przewaliliście +(e)ście przewalili	przewaliłyście +(e)ście przewaliły
3 os.	przewalił	przewaliła	przewaliło	przewalili	przewaliły

bezosobnik: przewalono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przewalmy
2 os.	przewal	przewalcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przewaliłbym bym przewalił	przewaliłabym bym przewaliła	przewaliłobym bym przewaliło	przewalilibyśmy byśmy przewalili	przewaliłybyśmy byśmy przewaliły
2 os.	przewaliłbyś byś przewalił	przewaliłabyś byś przewaliła	przewaliłobyś byś przewaliło	przewalilibyście byście przewalili	przewaliłybyście byście przewaliły
3 os.	przewaliłby by przewalił	przewaliłaby by przewaliła	przewaliłoby by przewaliło	przewaliliby by przewalili	przewaliłyby by przewaliły

bezosobnik: przewalono by

bezokolicznik: przewalić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przewaliwszy

gerundium: przewalenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przewalony

odpowiednik aspektowy: przewalać

+

przewalić

+

CO + (DOKĄD)

Zob. walić