-
3.
praw. osoba obecna przy dokonywanym akcie prawnym i mogąca w przyszłości potwierdzić jego dokonanie -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
regulacje prawne -
- świadek ślubu, testamentu
- świadek na czyimś ślubie
- wziąć kogoś na świadka, być za świadka
-
- Byłeś na ich ślubie? - Byłem. Nawet byłem za świadka. - Ładny był ślub? - Ładny.
źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Brzezina i inne opowiadania, 2006
Widziała siebie w pięknej sukience, wysiadającą przed kościołem z białej limuzyny. Bukiet mały, okrągły, z kremowych różyczek. Na świadka wzięłaby Beatę.
źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008
Przyjmuje się, że świadkiem testamentu ustnego jest osoba, do której spadkodawca kieruje swoje oświadczenie, niezależnie od tego, czy była wyraźnie przywołana w charakterze świadka, mająca świadomość, że chodzi o sporządzenie testamentu, rozumiejąca treść oświadczenia spadkodawcy oraz obecna przez cały czas oświadczania woli przez testatora [...]
źródło: NKJP: Uchwała z dnia 26 kwietnia 2002 r., III CZP 22/02, Orzecznictwo Sądu Najwyższego, Izba Cywilna
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. świadek
świadkowie
ndepr świadki
depr D. świadka
świadków
C. świadkowi
świadkom
B. świadka
świadków
N. świadkiem
świadkami
Ms. świadku
świadkach
W. świadku
świadkowie
ndepr świadki
depr -
psł. *sъvědokъ 'ten, kto wie o czymś razem z inną osobą'
Płn.słow. (wtórnie) także *sъvědъkъ. Obie postaci nawiązują do psł. przedrostkowego czasownika *sъ-věděti 'dowiedzieć się, wiedzieć, znać coś dobrze'