-
4.
dobra opinia, jaką mają o danej osobie inni ludzie -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- utrata twarzy
- stracić, utracić; zachować; odzyskać, ratować twarz
- odejść, wycofać się; wybrnąć, wyjść z twarzą
-
Z pewnością będą tacy politycy. A nawet już są. I będą inni, nie mający zielonego pojęcia o tym, co naprawdę należy w tym kraju zrobić. Ostrzegałbym jednak każdego uczciwego człowieka przed przystępowaniem do ich grona. Lepiej przegrywać z twarzą niż wygrywać, tracąc twarz. Nie można grać jak Tymiński i pozostać Mazowieckim.
źródło: NKJP: Józef Tischner: W krainie schorowanej wyobraźni, 1998
Dla mnie, po ostatnich wydarzeniach, zarząd Cracovii stracił twarz, pokazał, że jest nieudolny [...].
źródło: NKJP: Przeniesione mecze, Dziennik Polski, 2001-03-10
Jednak Izba Wojskowa Sądu Najwyższego zmieniła wyrok - rok więzienia na trzy lata w zawieszeniu. Kolejnym wrocławskim pacyfistom było łatwiej. Wszyscy już w pierwszej instancji dostawali wyroki w zawieszeniu. - Był to rodzaj kompromisu. Wojsko zachowywało twarz, a pacyfiści byli na wolności [...].
źródło: NKJP: Leszek Michno: Pacyfista do powtórki, Gazeta Wyborcz
[...] zgodnie z azjatyckim sposobem myślenia były tylko dwie drogi – albo władca rozprawia się ze swoimi poddanymi, pozbawiając życia ich i ich rodziny, albo traci twarz i sam musi odejść.
źródło: NKJP: Sprawozdanie z 81. posiedzenia Senatu RP w dniu 3 października 1996 r.
[...] takie warunki stawiają i Unia, i NATO z USA. Rosja, zgadzając się na nie, oczywiście przegrywa politycznie, ale nie z kretesem, przy odpowiedniej rozgrywce faktami wychodzi z twarzą, jako państwo miłujące pokój.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. twarz
twarze
D. twarzy
twarzy
C. twarzy
twarzom
B. twarz
twarze
N. twarzą
twarzami
Ms. twarzy
twarzach
W. twarzy
twarze
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *tvarь ż. 'to, co zostało stworzone, uformowane; żywa istota'
Psł. *tvarь ż. to rzeczownik odczasownikowy z przyr. *-ь i wzdłużeniem samogłoski rdzennej *o > *a od psł. *tvoriti, zob. tworzyć . Znaczenie 'oblicze' jest wtórne, z "tego, co stworzone'.