-
1.
przedmiot składający się z długiego drąga zakończonego z jednej lub z obu stron łopatką, używany do odpychania się od wody przez osobę płynącą łodzią -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport wodny -
- ciężkie, długie, płaskie, połamane, suche, szerokie wiosło; wiosło sterowe
- wiosło łodzi
- wiosło w dłoni, w ręku
- wiosło i żagiel; kajak i wiosło
- pióro, ruch, plusk wiosła; szum wioseł
- łódka z wiosłami
- używać wiosła
- chwycić, odłożyć, ująć, wziąć, zanurzać wiosło
- machać, pracować, robić, wiosłować wiosłem; pchnięcie, pociągnięcie, uderzenie wiosła
- chwycić za wiosło
-
Delikatnie odłożyła moją rękę z powrotem na wiosło, a oczy na powrót zatopiła w toni rzeki.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
Potem nagle wyprostował się, chwycił wiosło i zdecydowanym pchnięciem odbił od brzegu.
źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
Kamau! - rozległ się stłumiony okrzyk któregoś z wioślarzy, plusnęło poruszone wiosło.
źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Atlantyda, wyspa ognia źródło Atlantyda, wyspa ognia, 1996
Chwostek wiosło kładzie równolegle do wody, to znaczy, że dobrze płyną, niech teraz Wisła niesie.
źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z celulozy, 1973
Musiałem zmienić wiosło na górskie, dzięki któremu mogę odpychać się od kamieni wystających z wody.
źródło: NKJP: Dzień drugi, Dziennik Polski, 2002-07-04
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wiosło
wiosła
D. wiosła
wioseł
C. wiosłu
wiosłom
B. wiosło
wiosła
N. wiosłem
wiosłami
Ms. wiośle
wiosłach
W. wiosło
wiosła
-
psł. *veslo (< *vez-slo) 'wiosło'
Od: psł. *vezti (por. wieźć, wiozę ), z przyrostkiem *-slo