podnieść się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podniosłem się +(e)m się podniósł	podniosłam się +(e)m się podniosła	podniosłom się +(e)m się podniosło	podnieśliśmy się +(e)śmy się podnieśli	podniosłyśmy się +(e)śmy się podniosły
2 os.	podniosłeś się +(e)ś się podniósł	podniosłaś się +(e)ś się podniosła	podniosłoś się +(e)ś się podniosło	podnieśliście się +(e)ście się podnieśli	podniosłyście się +(e)ście się podniosły
3 os.	podniósł się	podniosła się	podniosło się	podnieśli się	podniosły się

bezosobnik: podniesiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podnieśmy się
2 os.	podnieś się	podnieście się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podniósłbym się bym się podniósł	podniosłabym się bym się podniosła	podniosłobym się bym się podniosło	podnieślibyśmy się byśmy się podnieśli	podniosłybyśmy się byśmy się podniosły
2 os.	podniósłbyś się byś się podniósł	podniosłabyś się byś się podniosła	podniosłobyś się byś się podniosło	podnieślibyście się byście się podnieśli	podniosłybyście się byście się podniosły
3 os.	podniósłby się by się podniósł	podniosłaby się by się podniosła	podniosłoby się by się podniosło	podnieśliby się by się podnieśli	podniosłyby się by się podniosły

bezosobnik: podniesiono by się

bezokolicznik: podnieść się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: podniósłszy się

gerundium: podniesienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: podnosić się

Zob. nieść