-
1.
skierować oczy w określoną stronę, na bardzo krótki czas -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
zmysły -
synonimy: spojrzeć się
-
- spojrzeć do gazet, do kalendarza, do książki, do słownika, do stenogramu; do góry
- spojrzeć na ekran, na fotografię, na mapę, na niebo, na podłogę, na portret, na rysunek, na zegarek; na obecnych
- spojrzeć po sali, po twarzach; po sobie
- spojrzeć pod nogi, pod stopy; pod łóżko; pod światło
- spojrzeć przed siebie
- spojrzeć przez dziurkę, przez lornetkę, przez mikroskop, przez okno, przez okulary, przez wizjer; przez ramię
- spojrzeć spod brwi, spod rzęs
- spojrzeć w lustro, w niebo, w okno, w sufit; komuś w oczy; w bok, w dal, w dół, w górę, w tył
- spojrzeć z niedowierzaniem, z uśmiechem, z wyrzutem, z zaciekawieniem; ze zdziwieniem
- spojrzeć za siebie
- spojrzeć badawczo, bezradnie, błagalnie, czule, niespokojnie, odruchowo, pogardliwie, porozumiewawczo, przelotnie, przenikliwie, przymilnie, pytająco, wyczekująco, wymownie, zalotnie; ukradkiem; w lewo, wokoło, w prawo
- bać się, nie móc, nie śmieć, odważyć się, wstydzić się spojrzeć
- odwrócić się i spojrzeć, zatrzymać się i spojrzeć, przemóc się i spojrzeć
-
– Przejdźmy do salonu, jeżeli mamy spokojnie rozmawiać. Bo przyszedł pan porozmawiać, prawda? A może chce mi pan przekazać jakąś wiadomość? – kobieta spojrzała pytająco na komisarza.
źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Wilcza wyspa, 2006
– Jaki to był dzień? – Tak jak mówiłam temu sierżantowi przez telefon, zeszły czwartek. Nowak spojrzał w kalendarz. Zeszły czwartek, czyli dziewiętnasty maja.
źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Przystanek Śmierć, 2007
- Jaki to był sztandar? - Nasz, polski... Ewelina spojrzała po twarzach kolegów. Słowa świadka [...] na wszystkich zrobiły podobne wrażenie.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: czyściec, 1992
Milczał. Czekała, aż się odezwie. Spojrzała ukradkiem w jego stronę. Opuścił głowę, położył ją na stole [...]. Trwał nieruchomo w takiej pozycji.
źródło: KWSJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
Walerian postawił nagle kieliszek tak, aż stuknęło, i pani Evans spojrzała, czy się szkło nie stłukło.
źródło: KWSJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Sława i chwała, 1962
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. spojrzę
spojrzymy
2 os. spojrzysz
spojrzycie
3 os. spojrzy
spojrzą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. spojrzałem
+(e)m spojrzał
spojrzałam
+(e)m spojrzała
spojrzałom
+(e)m spojrzało
spojrzeliśmy
+(e)śmy spojrzeli
spojrzałyśmy
+(e)śmy spojrzały
2 os. spojrzałeś
+(e)ś spojrzał
spojrzałaś
+(e)ś spojrzała
spojrzałoś
+(e)ś spojrzało
spojrzeliście
+(e)ście spojrzeli
spojrzałyście
+(e)ście spojrzały
3 os. spojrzał
spojrzała
spojrzało
spojrzeli
spojrzały
bezosobnik: spojrzano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. spojrzyjmy
spójrzmy
2 os. spojrzyj
spójrz
spojrzyjcie
spójrzcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. spojrzałbym
bym spojrzał
spojrzałabym
bym spojrzała
spojrzałobym
bym spojrzało
spojrzelibyśmy
byśmy spojrzeli
spojrzałybyśmy
byśmy spojrzały
2 os. spojrzałbyś
byś spojrzał
spojrzałabyś
byś spojrzała
spojrzałobyś
byś spojrzało
spojrzelibyście
byście spojrzeli
spojrzałybyście
byście spojrzały
3 os. spojrzałby
by spojrzał
spojrzałaby
by spojrzała
spojrzałoby
by spojrzało
spojrzeliby
by spojrzeli
spojrzałyby
by spojrzały
bezosobnik: spojrzano by
bezokolicznik: spojrzeć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: spojrzawszy
gerundium: spojrzenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. spojrzenie
spojrzenia
D. spojrzenia
spojrzeń
C. spojrzeniu
spojrzeniom
B. spojrzenie
spojrzenia
N. spojrzeniem
spojrzeniami
Ms. spojrzeniu
spojrzeniach
W. spojrzenie
spojrzenia
odpowiednik aspektowy: spoglądać
-
+ spojrzeć + na KOGO/CO | w CO | po CZYM+ spojrzeć + GDZIE+ spojrzeć + ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE -
Z przedrostkiem s- od dawnego pojrzeć (st.pol. pojźrzeć / (s)poźrzeć / poźreć ‘spojrzeć, zobaczyć’ < psł. *po-zьrěti, *po-zьr'ǫ ‘spojrzeć, popatrzeć’ < *zьrěti, *zьr'ǫ ‘patrzeć’)