buntować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

wyrażać stanowczy sprzeciw wobec kogoś lub czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	synonimy:	burzyć się
	hiperonimy:	sprzeciwiać się

ciało, lud, organizm, pokolenie, rozum, serce, wojsko; dziecko; młodzież, personel buntuje się; ludzie, mieszkańcy, obywatele, Polacy, uczniowie, studenci buntują się
buntować się przeciw Bogu, przeciw dowódcy, przeciw matce, przeciw ojcu, przeciw rodzicom; przeciw hipokryzji, przeciw kłamstwu, przeciw losowi, przeciw jakiejś metodzie, przeciw nadużyciom, przeciw nakazowi, przeciw narzuconym ograniczeniom, przeciw niesprawiedliwości, przeciw partii rządzącej, przeciw porządkowi społecznemu, przeciw prawu, przeciw reżimowi, przeciw rozkazom, przeciw rozwiązaniom, przeciw rządom, przeciw rządowi, przeciw systemowi, przeciw władzy, przeciw zastanym prawom

	Buntujesz się przeciwko swojemu dowódcy? źródło: KWSJP: Zbigniew Załuski: Czterdziesty czwarty, 1968
	Mieszkańcy nie ulegli wpływom polskim, zachowując odrębność i stanowiąc tu żywioł ludowy, buntowali się przeciwko obcemu panowaniu i ciążyli ku Rosji. źródło: NKJP: Marian Henryk Serejski: Europa a rozbiory Polski, 2009
	Hariri zginął, bo zaczął się buntować przeciwko syryjskiej obecności w Libanie. źródło: KWSJP: Inspektor Colombo, prasa, 2005
	Po cóż mu płaszcz w taki upał? - buntował się mistrz. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
	Dopiero unia uczyniła z prawosławia problem polityczny; jego obronę wypisali odtąd na swoich sztandarach buntujący się przeciwko Rzeczypospolitej Kozacy, przedtem na sprawy wiary raczej dość obojętni. źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Unia wielkich nadziei, Gazeta Wyborcza, 1996-08-17

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	buntowałem się +(e)m się buntował	buntowałam się +(e)m się buntowała	buntowałom się +(e)m się buntowało	buntowaliśmy się +(e)śmy się buntowali	buntowałyśmy się +(e)śmy się buntowały
2 os.	buntowałeś się +(e)ś się buntował	buntowałaś się +(e)ś się buntowała	buntowałoś się +(e)ś się buntowało	buntowaliście się +(e)ście się buntowali	buntowałyście się +(e)ście się buntowały
3 os.	buntował się	buntowała się	buntowało się	buntowali się	buntowały się

bezosobnik: buntowano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się buntował będę się buntować	będę się buntowała będę się buntować	będę się buntowało będę się buntować	będziemy się buntowali będziemy się buntować	będziemy się buntowały będziemy się buntować
2 os.	będziesz się buntował będziesz się buntować	będziesz się buntowała będziesz się buntować	będziesz się buntowało będziesz się buntować	będziecie się buntowali będziecie się buntować	będziecie się buntowały będziecie się buntować
3 os.	będzie się buntował będzie się buntować	będzie się buntowała będzie się buntować	będzie się buntowało będzie się buntować	będą się buntowali będą się buntować	będą się buntowały będą się buntować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		buntujmy się
2 os.	buntuj się	buntujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	buntowałbym się bym się buntował	buntowałabym się bym się buntowała	buntowałobym się bym się buntowało	buntowalibyśmy się byśmy się buntowali	buntowałybyśmy się byśmy się buntowały
2 os.	buntowałbyś się byś się buntował	buntowałabyś się byś się buntowała	buntowałobyś się byś się buntowało	buntowalibyście się byście się buntowali	buntowałybyście się byście się buntowały
3 os.	buntowałby się by się buntował	buntowałaby się by się buntowała	buntowałoby się by się buntowało	buntowaliby się by się buntowali	buntowałyby się by się buntowały

bezosobnik: buntowano by się

bezokolicznik: buntować się

imiesłów przysłówkowy współczesny: buntując się

gerundium: buntowanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: buntujący się

odpowiednik aspektowy: zbuntować się

	+	buntować się	+	przeciw KOMU/CZEMU
Rz_osobowy	+	buntować się	+	MOWA WPROST

Zob. bunt