-
2.
ekspresywnie o twarzy -
Wyraz zwykle używany w odniesieniu do twarzy dziecka lub młodej dziewczyny.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
części ciała, elementy i substancje składowe -
- czerwona, rumiana; okrągła; brzydka, ładna, miła, piegowata, piękna, słodka, śliczna; roześmiana, uśmiechnięta; dziecięca, dziecinna buzia
- buzia dziecka
- zdjęcie buzi
- rumieniec, wypieki; krosty, wysypka na buzi; z uśmiechem na buzi
- myć, posmarować, smarować, umyć, wycierać buzię
- gładzić, głaskać, pogłaskać; dać po buzi
-
Oksana rosła jak na drożdżach i była niezwykle pogodnym dzieckiem, stale się uśmiechała. Teraz, kiedy sporo przybrała na wadze i buzia jej się zaokrągliła [...].
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Dwie Miłości, 2008
Nie była specjalnie ładna, choć jej bladej, usianej drobniutkimi piegami buzi ani szczupłemu, zręcznemu ciału o chłopięcych biodrach i lekko krzywych, długich nogach nie można było niczego zarzucić.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
Z fotografii uśmiechała się miodowa blondynka z buzią dziecka i spojrzeniem dorosłej kobiety.
źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Przystupa, 2007
Dzieci i młodzież żyją jeszcze wakacjami. Opalone buzie, zadowolone miny, radosne uśmiechy i piosenki na ustach, wszystko to zdominowało wczorajsze spotkanie w Szkole Podstawowej [...].
źródło: NKJP: (kis): Krótko, Dziennik Polski, 2002-09-13
Biegacze docierali do mety zziajani, z wypiekami na buziach, ale szczęśliwi, że udało się pokonać dystans.
źródło: NKJP: Narty, worki, przyodziewek, Dziennik Polski, 2003-03-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. buzia
buzie
D. buzi
buzi
neut buź
char C. buzi
buziom
B. buzię
buzie
N. buzią
buziami
Ms. buzi
buziach
W. buzio
buziu
buzie
-
Wyraz przejęty z języka dzieci, oparty na dźwiękonaśladowczym rdzeniu bu- oddającym odgłos pocałunku.