odznaczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

nadać wyróżnienie w postaci medalu, orderu lub tytułu

[od-znaczyć], pot [odzznaczyć]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

uroczystości i święta

synonimy:

udekorować

burmistrz, prezydent; Aleksander Kwaśniewski, Lech Kaczyński, Lech Wałęsa odznaczył; Amerykanie odznaczyli
odznaczyć medalem, orderem; Krzyżem Komandorskim, Oficerskim, Virtuti Militari, Walecznych, Zasługi
odznaczyć obywatela; pracownika; profesora; druha, funkcjonariusza, policjanta, strażaka, żołnierza; generała, majora, oficera; kombatantów, weteranów; krwiodawców; nauczycieli; samorządowców; zasłużonych; jubilatów; jednostkę, pułk
odznaczyć za męstwo, za odwagę; za wysługę lat; za zasługi; za długoletnie pożycie małżeńskie
odznaczyć osobiście; pośmiertnie
zostać odznaczonym

	Uroczystość była okazją do tego, by złożyć życzenia i podziękować strażakom za ich służbę oraz odznaczyć najbardziej zasłużonych. źródło: NKJP: Uroczyste obchody Dnia Strażaka, Rybnik.eu - Informator Miejski, 2010-05-12
	Jury składające się z osób zaproponowanych przez Pomorska Izbę Przemysłowo-Handlową, oddział w Tczewie odznaczyło firmy, które najciekawiej prezentowały się na stoiskach. źródło: NKJP: (józ): Pogoda ducha na stoiskach, Dziennik Tczewski, 1999-05-21
	Pasztet ten uzyskał także główną nagrodę dziennikarzy akredytowanych przy „Żywności 2002”. Do tej pory odznaczony został także Znakiem Jakości Q oraz Znakiem Agropolska. źródło: KWSJP: (dar): Konsumencki Znak Jakości, 2002, prasa
	Profesor Biernacki został odznaczony za wybitne zasługi pedagogiczne. źródło: KWSJP: Ariadna Lewańska: Sonata dla Natalii, 1965

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odznaczyłem +(e)m odznaczył	odznaczyłam +(e)m odznaczyła	odznaczyłom +(e)m odznaczyło	odznaczyliśmy +(e)śmy odznaczyli	odznaczyłyśmy +(e)śmy odznaczyły
2 os.	odznaczyłeś +(e)ś odznaczył	odznaczyłaś +(e)ś odznaczyła	odznaczyłoś +(e)ś odznaczyło	odznaczyliście +(e)ście odznaczyli	odznaczyłyście +(e)ście odznaczyły
3 os.	odznaczył	odznaczyła	odznaczyło	odznaczyli	odznaczyły

bezosobnik: odznaczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odznaczmy
2 os.	odznacz	odznaczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odznaczyłbym bym odznaczył	odznaczyłabym bym odznaczyła	odznaczyłobym bym odznaczyło	odznaczylibyśmy byśmy odznaczyli	odznaczyłybyśmy byśmy odznaczyły
2 os.	odznaczyłbyś byś odznaczył	odznaczyłabyś byś odznaczyła	odznaczyłobyś byś odznaczyło	odznaczylibyście byście odznaczyli	odznaczyłybyście byście odznaczyły
3 os.	odznaczyłby by odznaczył	odznaczyłaby by odznaczyła	odznaczyłoby by odznaczyło	odznaczyliby by odznaczyli	odznaczyłyby by odznaczyły

bezosobnik: odznaczono by

bezokolicznik: odznaczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odznaczywszy

gerundium: odznaczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odznaczony

odpowiednik aspektowy: odznaczać

+

odznaczyć

+

KOGO/CO + (CZYM)

Zob. znaczyć