cmentarnie

  • w sposób wskazujący na związek z cmentarzem
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Bieg życia

    śmierć

    • kojarzyć się, pachnieć, wyglądać cmentarnie
  • Wśród kamiennych nagrobków przechodzili powoli ludzie z kwiatami i jedliną, paliły się znicze w okopconych kieliszkach, na krzewach bieliły się owoce śniegulinki, pachniało cmentarnie rozgrzanym woskiem i kopcącymi knotami.

    źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998

    Ogromna ilość sklepów z antykami; ich wystawy w łagodnym świetle zmierzchu, u schyłku dnia. Wyglądają cmentarnie, jak wielkie martwe natury.

    źródło: NKJP: Zbigniew Herbert:: Delta, Kultura, 1989

    W dłoniach rozcierało się też listki mięty, rozcierało się ciemną zieleń cyprysów, które - choć żałobne, kojarzące się nieco cmentarnie - wydzielały wspaniałą, żywiczną woń.

    źródło: NKJP: Gra w zielone, Dziennik Polski, 2002-05-04

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy cmentarnie
  • Zob.  cmentarny 

CHRONOLOGIZACJA:
SJPDor
SJPSz
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 11.02.2014