rozgniewać się

  • okazać w sposób gwałtowny uczucie niezadowolenia lub wzburzenia
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

  • synonimy:  zagniewać się
    • bosman, Bóg, ojciec rozgniewał się; matka, żona rozgniewała się
    • rozgniewać się na córkę, na dzieci, na ludzi, na podwładnych, na syna, na żołnierzy, na żonę
    • rozgniewać się o czyjąś głupotę
    • rozgniewać się za brak wiedzy, za czyjś postępek, za czyjeś wybryki, za czyjeś zachowanie
    • rozgniewać się na dobre, nie na żarty
    • rozgniewać się i przekląć kogoś, rozgniewać się i uderzyć
  • Miała nadzieję, że Dominika nie rozgniewa się na nią za ten brak wyobraźni.

    źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, 2008

    Jakub rozgniewał się na teścia, że tak zapalczywie go ścigał i przeprowadzając rewizję upokorzył.

    źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963

    Stalin się rozgniewał i dalsze wybryki Żukowa były mu już nie na rękę.

    źródło: NKJP: Torańska Teresa: Oni, 1985

    - Jak ty do mnie mówisz!? - rozgniewał się królewicz.

    źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód, 2003

    Rozgniewał się na siebie i na swoje głupie przejęzyczenie.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozgniewam się
    rozgniewamy się
    2 os. rozgniewasz się
    rozgniewacie się
    3 os. rozgniewa się
    rozgniewają się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozgniewałem się
    +(e)m się rozgniewał
    rozgniewałam się
    +(e)m się rozgniewała
    rozgniewałom się
    +(e)m się rozgniewało
    rozgniewaliśmy się
    +(e)śmy się rozgniewali
    rozgniewałyśmy się
    +(e)śmy się rozgniewały
    2 os. rozgniewałeś się
    +(e)ś się rozgniewał
    rozgniewałaś się
    +(e)ś się rozgniewała
    rozgniewałoś się
    +(e)ś się rozgniewało
    rozgniewaliście się
    +(e)ście się rozgniewali
    rozgniewałyście się
    +(e)ście się rozgniewały
    3 os. rozgniewał się
    rozgniewała się
    rozgniewało się
    rozgniewali się
    rozgniewały się

    bezosobnik: rozgniewano się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozgniewajmy się
    2 os. rozgniewaj się
    rozgniewajcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozgniewałbym się
    bym się rozgniewał
    rozgniewałabym się
    bym się rozgniewała
    rozgniewałobym się
    bym się rozgniewało
    rozgniewalibyśmy się
    byśmy się rozgniewali
    rozgniewałybyśmy się
    byśmy się rozgniewały
    2 os. rozgniewałbyś się
    byś się rozgniewał
    rozgniewałabyś się
    byś się rozgniewała
    rozgniewałobyś się
    byś się rozgniewało
    rozgniewalibyście się
    byście się rozgniewali
    rozgniewałybyście się
    byście się rozgniewały
    3 os. rozgniewałby się
    by się rozgniewał
    rozgniewałaby się
    by się rozgniewała
    rozgniewałoby się
    by się rozgniewało
    rozgniewaliby się
    by się rozgniewali
    rozgniewałyby się
    by się rozgniewały

    bezosobnik: rozgniewano by się

    bezokolicznik: rozgniewać się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozgniewawszy się

    gerundium: rozgniewanie się

  • Rzosobowy + rozgniewać się +
    na KOGO + o CO | za CO
    Rzosobowy + rozgniewać się +
    na KOGO + że ZDANIE
    Rzosobowy + rozgniewać się +
    MOWA WPROST
  • ogsł. *orz-gněvati sę

    z psł. *gněvati sę

    Zob.  gniew 

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XIV w., SStp
Data ostatniej modyfikacji: 01.05.2018