-
2.
pot. cecha czegoś ma stopień dużo większy niż zazwyczaj, dlatego zwraca uwagę -
wykładnik stopnia cechy
-
(quasi)synonimy: dużo II
(quasi)antonimy: niewiele II
trochę II
-
Jeśli jednak liczył na kiepską kondycję giganta z Rosji, to się grubo pomylił. Wałujew nie osłabł.
źródło: NKJP: WOK: Odebrał pas Ruizowi, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-12-19
Szerszenie nie są groźniejsze od mniejszych os, a doniesienia o kilku użądleniach zabijających dorosłych ludzi są zazwyczaj grubo przesadzone (oczywiście jeśli nie występuje reakcja alergiczna).
źródło: NKJP: Edyta T.: Pszczelarstwo, Pszczelarstwo, 2009-04-29
O tym, co zdaniem sądu tak grubo naruszało obyczajność i wstydliwość, czytelnicy mogli przekonać się już kilkanaście miesięcy później, kiedy Wędrowiec ukazał się w wersji książkowej, której zakaz sądowy nie obejmował.
źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006
Ja was od początku podejrzewałem za ten entuzjazm, Piszczyk. Za grubo to wszystko udawaliście...
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
Jeżeli wypuścimy na rynek zepsute bańki, to możemy za to grubo zapłacić.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1960-1965, 1965
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
-
grubo _
Cz. - cecha stopniowalna będąca rezultatem czyichś działań, najczęściej mentalnychszyk: stały: antepozycja -
Zob. grubo I