-
2.
pot. twarz człowieka -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
części ciała, elementy i substancje składowe -
- końska, kwadratowa, pucułowata, tłusta; uśmiechnięta gęba
- blady, czerwony, rumiany na gębie
- bić, dać, lać; dostać, oberwać po gębie
-
Z kambuza wychyla się uśmiechnięta gęba kucharza.
źródło: NKJP: Pacyfik w ogniu, CKM, 2000
Mam dosyć pospolitą gębę, na ulicy wręcz nieciekawą.
źródło: NKJP: Nie walę głową w mur, Dziennik Polski, 2003-03-29
Zbiegiem okoliczności napatoczył się również kierownik składu opałowego, przyszedł z obwiązaną gębą i ropniem pod prawą dolną siódemką [...].
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Excentrycy, 2007
Miał dwa metry wzrostu, klatkę piersiową goryla i kilkudniowy zarost na gębie, wielkiej niczym szaflik.
źródło: NKJP: amk: Tylko do konsumpcji, Dziennik Polski, 2001-03-03
Przedstawiali sobą obraz nędzy i rozpaczy - wymiętoszeni, niewyspani, z bladymi gębami i podkrążonymi oczami.
źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gęba
gęby
D. gęby
gąb
gęb
C. gębie
gębom
B. gębę
gęby
N. gębą
gębami
Ms. gębie
gębach
W. gębo
gęby
-
Od: gęba w zn. 'usta'.