-
4.
pot. sposób, w jaki niezgodnie ze stanem faktycznym ktoś lub coś jest odbierane i oceniane -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie -
- druga, inna, prawdziwa gęba
- gęba biznesmena, dealera, demokraty, dygnitarza, działacza, liberała, menedżera, posła, reformatora; antyfeministy, egocentryka, nieudacznika, poczciwca...; narodu, wsi...
- (jakaś) gęba przylgnęła, przyrosła do kogoś
-
[...] okazuje się, że znów jakaś parszywość nas zalewa, że pojawia się nam oto sparszywiała polska gęba. Nowe jej wcielenie, inne od tamtych, peerelowskich. Powstaje gęba biznesmena, menedżera, dealera, posła, działacza, dygnitarza - te gęby łączą się z różnymi zajęciami, które powinny być teraz pozytywne, a bywają znów ohydą podszyte...
źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Spóźniona Walentynka, Polityka, 2000-02-26
A dziennik, w którym pisarz świadomie objawia się jako człowiek, z własnymi małościami i słabościami, ma być świadectwem jego gry z życiem. Jest to także próba zabezpieczenia się przed pośmiertnym stanięciem na piedestale. Próba ucieczki przed gębą poczciwca ze szkolnej czytanki.
źródło: NKJP: Stanisław Nowicki: 2 marca minęło 15 lat od śmierci Jarosława Iwaszkiewicza. Z Andrzejem ZAWADĄ, autorem monografii Iwaszkiewicza, Gazeta Wyborcza - Dodatek, 1995-03-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gęba
gęby
D. gęby
gąb
gęb
C. gębie
gębom
B. gębę
gęby
N. gębą
gębami
Ms. gębie
gębach
W. gębo
gęby
-
+ gęba + KOGO/CZEGO -
Zaczerpnięte z powieści Witolda Gombrowicza "Ferdydurke" (1938).