ktoś zabrał do grobu coś - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. ktoś umarł, nie ujawniwszy innym osobom czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

ktoś zabrał do grobu historię; prawdę; sekret, tajemnicę; wiedzę o czymś; pamięć o czymś

	Obiecywał sobie, że pierwszą rzeczą, jaką zrobi po wojnie, będzie podziękowanie tym wszystkim, którzy nie odmówili mu gościny na Słowacji. Nie odmówił nikt. Niestety, nazwiska i adresy zabrał do grobu. źródło: NKJP: Ewa Berberyusz: Moja teczka, 2006
	Dlaczego mają być kompromitowani ludzie już nie żyjący, którzy własną historię zabrali do grobu? źródło: NKJP: Vaclav Havel: Havel znów przed sądem, Gazeta Wyborcza, 1993-12-17
	Całe życie skradałem się w wyobraźni za ojcem, chciałem zobaczyć jego żywot, pragnąłem poznać jego tajemnicę, którą zdołał ukryć przede mną i zabrać do grobu [...]. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1992
	[...] samobójstwo generała rodzi liczne pytania. Czy generał popełnił samobójstwo, bo widział, że pętla się zaciska? Czy zabrał do grobu prawdę o zabójstwie i w ten sposób ochronił Kuczmę, swego mocodawcę? źródło: NKJP: Jagienka Wilczak: Czy z korupcją można wygrać?, Polityka, 2005-03-12
	Nazwiska mimo nalegań nie chciała zdradzić. Wiem, nie powiem. Dałam słowo honoru, zabiorę sekret do grobu - powtarzała swym grubym męskim głosem. źródło: NKJP: Zbigniew Raszewski: Raptularz (1965-67), 1996

typ frazy: fraza czasownikowa

dk, pch; odmienny: zabrać