-
2.
pot. ekspresywnie o twarzy -
Wyraz zwykle używany w odniesieniu do twarzy dziecka lub młodej dziewczyny.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
części ciała, elementy i substancje składowe -
- ładny; uśmiechnięty buziak
- buziak dziecka
-
„Jak ja je rozumiem!” - taka telepie mi się myśl przez łepetynkę, gdy patrzę na mniej uśmiechnięte buziaki dzieciaków przy końcu wakacji.
źródło: NKJP: Kamila Placko-Wozińska, Tomasz Miarecki, Waldemar Kurowski: Felietony, Gazeta Poznańska, 2001-08-31
Moja ręka nadal niepowstrzymanie przez parę chwil tarła buziak chłopaka, ale zaraz powstrzymałam się dość niechętnie.
źródło: Internet: slodkiflirt.pl
Widzieliśmy rozbawione i roześmiane buziaki dzieci, także roztańczonych rodziców.
źródło: NKJP: Festyn rodzinny. Deszcz nie przeszkodził, Mazowieckie To i Owo, 2002-06-17
Ela leżała tam rzucona na łóżko, a jej chłop był nad nią, ale nie tak jak należy, bo w tej materii trochę doświadczenia w małżeństwie nabrałam. Marek był podparty rękami trzymanymi przy głowie Elżbiety, ale dociskał puchową poduszkę do jej buziaka. Jej ręce i nogi zwisały bezwładnie. Nawet nie rzęziła, a piersi nie falowały oddechem.
źródło: NKJP: Stanisław Śmierciak: Łóżkowa historia, Gazeta Krakowska, 2004-08-06
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2, m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. buziak
buziaki
D. buziaka
buziaków
C. buziakowi
buziakom
B. buziaka
buziak
buziaki
N. buziakiem
buziakami
Ms. buziaku
buziakach
W. buziaku
buziaki