świecki - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

taki, który nie przyjął święceń kapłańskich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

osoby związane z religią i kościołem

świeccy franciszkanie, karmelici, dominikanie świeccy
świecki i zakonny

Codziennie była sprawowana Msza św., podczas której rekolekcjonista wygłaszał homilie, odmawiana była liturgia godzin oraz wygłaszane konferencje pogłębiające rozumienie duchowości świeckiego karmelity w oparciu o naukę św. Teresy od Dzieciątka Jezus.

źródło: NKJP: Arcybiskup Giovanni B. Re: II. Informacja, Żyć Karmelem w Świecie, 1999

[...] franciszkanin wyruszył samotnie na dziękczynną pielgrzymkę. Odprawił w Pierśćcu mszę, do dziś prowadzi tam rekolekcje. Od trzydziestu lat opiekuje się zakonem świeckich franciszkanów [...].

źródło: NKJP: Biskup o twarzy pasterza, Dziennik Polski, 2002-12-06

Dominikanie świeccy odznaczają się swoistą duchowością i angażowaniem się w służbę Bogu i bliźniemu w Kościele.

źródło: NKJP: Ewa Halewska: Dawanie świadectwa, Nowiny Raciborskie, 2006-12-19

Odmiana

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	świecki	świecki	świecki	świeckie	świecka
D.	świeckiego	świeckiego	świeckiego	świeckiego	świeckiej
C.	świeckiemu	świeckiemu	świeckiemu	świeckiemu	świeckiej
B.	świeckiego	świeckiego	świecki	świeckie	świecką
N.	świeckim	świeckim	świeckim	świeckim	świecką
Ms.	świeckim	świeckim	świeckim	świeckim	świeckiej
W.	świecki	świecki	świecki	świeckie	świecka

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	świeccy	świeccy	świeckie	świeckie
D.	świeckich	świeckich	świeckich	świeckich
C.	świeckim	świeckim	świeckim	świeckim
B.	świeckich	świeckich	świeckich	świeckie
N.	świeckimi	świeckimi	świeckimi	świeckimi
Ms.	świeckich	świeckich	świeckich	świeckich
W.	świeccy	świeccy	świeckie	świeckie

Pochodzenie

W st.pol. świecski / świetski / świecki oznaczał ‘dotyczący świata, istniejący na świecie’, następnie ewoluował w kierunku ‘związany z doczesnym, ziemskim życiem, mający małą wartość duchową’, ‘nie należący do stanu duchownego, nie związany ze stanem duchownym; laicki; niecywilny’.
Por. świat