-
3.
odłamany, odłupany kawał skały lub lodu -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
budowa Ziemi -
- złomy betonu, muru; lodu
-
Na osiedlu trwała budowa. Chodziło się kładkami po błocie szukając, co nie było łatwe po ciemku, rozrzuconych w mazi złomów betonu, skakało się z jednego na drugi, a i tak stopa grzęzła co chwila w glinie [...]
źródło: NKJP: Witold Zalewski: Zakładnicy, 2001
Pokolenia wspinaczy zbudowały z mniejszych złomów kamiennych ścianki, uszczelniając je darnią.
źródło: NKJP: Lechosław Herz: Wardęga Opowieści z pobocza drogi, 2010
Stacho poprowadził dziewczynę, trzymając ją za rękę. Usiedli na złomie muru w ogrodzie klasztornym.
źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951
Wołga rozlana na dwadzieścia pięć kilometrów pędziła z głuchym rykiem stada żółtobiałej kry, niosła zielonkawe złomy lodu, chałupy i drzewa.
źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. złom
złomy
D. złomu
złomów
C. złomowi
złomom
B. złom
złomy
N. złomem
złomami
Ms. złomie
złomach
W. złomie
złomy
-
Rzeczownik odczasownikowy od daw. pol. z-łomić < psł. *jьzlomiti / *sъlomiti 'spowodować, że coś się łamie, kruszy, wygina; złupać, skruszyć'.
Por. łom (rzeczownik wielofunkcyjny, będący nazwą czynności, rezultatu czynności, narzędzia), zob. łamać