przewrócić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przewróciłem się +(e)m się przewrócił	przewróciłam się +(e)m się przewróciła	przewróciłom się +(e)m się przewróciło	przewróciliśmy się +(e)śmy się przewrócili	przewróciłyśmy się +(e)śmy się przewróciły
2 os.	przewróciłeś się +(e)ś się przewrócił	przewróciłaś się +(e)ś się przewróciła	przewróciłoś się +(e)ś się przewróciło	przewróciliście się +(e)ście się przewrócili	przewróciłyście się +(e)ście się przewróciły
3 os.	przewrócił się	przewróciła się	przewróciło się	przewrócili się	przewróciły się

bezosobnik: przewrócono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przewróćmy się
2 os.	przewróć się	przewróćcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przewróciłbym się bym się przewrócił	przewróciłabym się bym się przewróciła	przewróciłobym się bym się przewróciło	przewrócilibyśmy się byśmy się przewrócili	przewróciłybyśmy się byśmy się przewróciły
2 os.	przewróciłbyś się byś się przewrócił	przewróciłabyś się byś się przewróciła	przewróciłobyś się byś się przewróciło	przewrócilibyście się byście się przewrócili	przewróciłybyście się byście się przewróciły
3 os.	przewróciłby się by się przewrócił	przewróciłaby się by się przewróciła	przewróciłoby się by się przewróciło	przewróciliby się by się przewrócili	przewróciłyby się by się przewróciły

bezosobnik: przewrócono by się

bezokolicznik: przewrócić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przewróciwszy się

gerundium: przewrócenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przewracać się

Zob. wrócić