urwać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

pot. opuścić jakieś miejsce wcześniej, mimo że powinno się tam jeszcze zostać

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

	Jurek i Patryk postanowili urwać się z ostatniej lekcji. źródło: NKJP: Leszek K. Talko: Wody było po kostki, Gazeta Wyborcza, 1994-08-19
	Po nazbyt długiej rozmowie w gabinecie szef pozwolił Annie urwać się z pracy wcześniej. źródło: NKJP: Ignacy Karpowicz: Cud, 2007
	Ciekawe, że wobec tylu lekcji przepracowanych w szkole solidnie, najlepiej pamięta się te chwile, kiedy zajęcia przepadły, kiedy można było urwać się ze szkoły... - zauważa Elżbieta [...]. źródło: NKJP: Kto bawił się trąbką?, Dziennik Polski, 2006-06-24
	Mało kto wie, że w tym czasie w centrali inspektoratu Rejonowego Zarządu Gospodarki Wodnej był tylko jeden dyżurny. Drugi samowolnie urwał się do domu. źródło: NKJP: Dariusz Knapik: Wielka powódź grozi katastrofą włocławskiej tamie, Gazeta Pomorska, 2010-02-19
	Do domu lub szwagra ze służbowego telefonu dzwoni tam może prezes firmy, ale krótko i rzadko. Wszyscy inni, jeśli coś pilnego wyniknie, telefonują z automatu. Nie widać tam uwalonego w fotelu pracownika, który godzinami obdzwania znajomych i krewnych, zapalając w przerwie papieroska i kombinując, jak urwać się na długi obiad. źródło: NKJP: Czas chudych i skąpych, Dziennik Polski, 2001-03-09

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urwałem się +(e)m się urwał	urwałam się +(e)m się urwała	urwałom się +(e)m się urwało	urwaliśmy się +(e)śmy się urwali	urwałyśmy się +(e)śmy się urwały
2 os.	urwałeś się +(e)ś się urwał	urwałaś się +(e)ś się urwała	urwałoś się +(e)ś się urwało	urwaliście się +(e)ście się urwali	urwałyście się +(e)ście się urwały
3 os.	urwał się	urwała się	urwało się	urwali się	urwały się

bezosobnik: urwano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		urwijmy się
2 os.	urwij się	urwijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urwałbym się bym się urwał	urwałabym się bym się urwała	urwałobym się bym się urwało	urwalibyśmy się byśmy się urwali	urwałybyśmy się byśmy się urwały
2 os.	urwałbyś się byś się urwał	urwałabyś się byś się urwała	urwałobyś się byś się urwało	urwalibyście się byście się urwali	urwałybyście się byście się urwały
3 os.	urwałby się by się urwał	urwałaby się by się urwała	urwałoby się by się urwało	urwaliby się by się urwali	urwałyby się by się urwały

bezosobnik: urwano by się

bezokolicznik: urwać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: urwawszy się

gerundium: urwanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: urywać się

+

urwać się

+

(SKĄD) + (DOKĄD)

Zob. rwać się