dokuczać - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

sprawiać komuś przykrość, mówiąc lub robiąc coś

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

Relacje znaczeniowe

synonimy:

kłuć

Połączenia

dokuczać kobiecie, ludziom, matce, mieszkańcom, osobom, sąsiadom

Cytaty

O ile Anatol był miłym chłopcem i dobrym kolegą, o tyle Alojzy od dłuższego już czasu dokuczał nam swymi drwinami i docinkami.

źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Akademia pana Kleksa, 1946

[...] dokuczano nam rozmaitymi zaczepkami lub pytaniami w rodzaju: „No więc jak, była cenzura czy nie?”.

źródło: NKJP: Antoni Libera: Madame, 1998

Zobaczą w gazecie, ktoś go rozpozna, a potem będą mu dokuczać.

źródło: NKJP: Dariusz Zaborek: Bo ja lubię sprzątać, Gazeta Wyborcza, 1998-12-04

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	dokuczam	dokuczamy
2 os.	dokuczasz	dokuczacie
3 os.	dokucza	dokuczają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dokuczałem +(e)m dokuczał	dokuczałam +(e)m dokuczała	dokuczałom +(e)m dokuczało	dokuczaliśmy +(e)śmy dokuczali	dokuczałyśmy +(e)śmy dokuczały
2 os.	dokuczałeś +(e)ś dokuczał	dokuczałaś +(e)ś dokuczała	dokuczałoś +(e)ś dokuczało	dokuczaliście +(e)ście dokuczali	dokuczałyście +(e)ście dokuczały
3 os.	dokuczał	dokuczała	dokuczało	dokuczali	dokuczały

bezosobnik: dokuczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę dokuczał będę dokuczać	będę dokuczała będę dokuczać	będę dokuczało będę dokuczać	będziemy dokuczali będziemy dokuczać	będziemy dokuczały będziemy dokuczać
2 os.	będziesz dokuczał będziesz dokuczać	będziesz dokuczała będziesz dokuczać	będziesz dokuczało będziesz dokuczać	będziecie dokuczali będziecie dokuczać	będziecie dokuczały będziecie dokuczać
3 os.	będzie dokuczał będzie dokuczać	będzie dokuczała będzie dokuczać	będzie dokuczało będzie dokuczać	będą dokuczali będą dokuczać	będą dokuczały będą dokuczać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dokuczajmy
2 os.	dokuczaj	dokuczajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dokuczałbym bym dokuczał	dokuczałabym bym dokuczała	dokuczałobym bym dokuczało	dokuczalibyśmy byśmy dokuczali	dokuczałybyśmy byśmy dokuczały
2 os.	dokuczałbyś byś dokuczał	dokuczałabyś byś dokuczała	dokuczałobyś byś dokuczało	dokuczalibyście byście dokuczali	dokuczałybyście byście dokuczały
3 os.	dokuczałby by dokuczał	dokuczałaby by dokuczała	dokuczałoby by dokuczało	dokuczaliby by dokuczali	dokuczałyby by dokuczały

bezosobnik: dokuczano by

bezokolicznik: dokuczać

imiesłów przysłówkowy współczesny: dokuczając

gerundium: dokuczanie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	dokuczanie	dokuczania
D.	dokuczania	dokuczań
C.	dokuczaniu	dokuczaniom
B.	dokuczanie	dokuczania
N.	dokuczaniem	dokuczaniami
Ms.	dokuczaniu	dokuczaniach
W.	dokuczanie	dokuczania

imiesłów przymiotnikowy czynny: dokuczający

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	dokuczający	dokuczający	dokuczający	dokuczające	dokuczająca
D.	dokuczającego	dokuczającego	dokuczającego	dokuczającego	dokuczającej
C.	dokuczającemu	dokuczającemu	dokuczającemu	dokuczającemu	dokuczającej
B.	dokuczającego	dokuczającego	dokuczający	dokuczające	dokuczającą
N.	dokuczającym	dokuczającym	dokuczającym	dokuczającym	dokuczającą
Ms.	dokuczającym	dokuczającym	dokuczającym	dokuczającym	dokuczającej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	dokuczający	dokuczający	dokuczające	dokuczające
D.	dokuczających	dokuczających	dokuczających	dokuczających
C.	dokuczającym	dokuczającym	dokuczającym	dokuczającym
B.	dokuczających	dokuczających	dokuczających	dokuczające
N.	dokuczającymi	dokuczającymi	dokuczającymi	dokuczającymi
Ms.	dokuczających	dokuczających	dokuczających	dokuczających

odpowiednik aspektowy: dokuczyć

Składnia

Rz_osobowy

+

dokuczać

+

KOMU + (CZYM)

Pochodzenie

Zob. dokuczyć