próżnować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. spędzać czas bezczynnie, nie zajmując się czymś, co należałoby zrobić

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

ktoś leży do góry brzuchem
ktoś pluje i łapie
ktoś zbija bąki
lenić się
leniuchować
obcyndalać się
obijać się
wałkonić się

konkurencja; policja nie próżnuje; artyści, menedżerowie; gospodarze, zawodnicy; wandale, złodzieje nie próżnują
(nie) próżnować zimą
(nie) próżnować w święta, w wakacje

	Policjanci w czasie akcji nie próżnowali - pracowali w szkołach, na drogach i parkingach. źródło: NKJP: GOK: Atakuje pies, Gazeta Poznańska, 2004-04-10
	[...] rząd nie próżnuje, tylko pracuje pełną parą [...]. źródło: NKJP: Na marginesie..., Gazeta Radomszczańska, 2009-06-24
	Nie mając regularnych dochodów, żyli z dnia na dzień, od jednego zdobytego posiłku do następnego. Wyplatali kosze, szyli worki, a poza tym pili i próżnowali. źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
	Na przeciwległym wzgórzu, na obszarze żydowskiego cmentarza, widziałem ludzi rozbijających nagrobki. Pracowali bardzo ciężko, tylko jeden wśród nich, w czerwonym ubraniu, oparł się na rękojeści kilofa i próżnował. źródło: NKJP: Józef Bau: Czas zbezczeszczenia Wspomnienia z czasów drugiej wojny światowej, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	próżnowałem +(e)m próżnował	próżnowałam +(e)m próżnowała	próżnowałom +(e)m próżnowało	próżnowaliśmy +(e)śmy próżnowali	próżnowałyśmy +(e)śmy próżnowały
2 os.	próżnowałeś +(e)ś próżnował	próżnowałaś +(e)ś próżnowała	próżnowałoś +(e)ś próżnowało	próżnowaliście +(e)ście próżnowali	próżnowałyście +(e)ście próżnowały
3 os.	próżnował	próżnowała	próżnowało	próżnowali	próżnowały

bezosobnik: próżnowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę próżnował będę próżnować	będę próżnowała będę próżnować	będę próżnowało będę próżnować	będziemy próżnowali będziemy próżnować	będziemy próżnowały będziemy próżnować
2 os.	będziesz próżnował będziesz próżnować	będziesz próżnowała będziesz próżnować	będziesz próżnowało będziesz próżnować	będziecie próżnowali będziecie próżnować	będziecie próżnowały będziecie próżnować
3 os.	będzie próżnował będzie próżnować	będzie próżnowała będzie próżnować	będzie próżnowało będzie próżnować	będą próżnowali będą próżnować	będą próżnowały będą próżnować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		próżnujmy
2 os.	próżnuj	próżnujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	próżnowałbym bym próżnował	próżnowałabym bym próżnowała	próżnowałobym bym próżnowało	próżnowalibyśmy byśmy próżnowali	próżnowałybyśmy byśmy próżnowały
2 os.	próżnowałbyś byś próżnował	próżnowałabyś byś próżnowała	próżnowałobyś byś próżnowało	próżnowalibyście byście próżnowali	próżnowałybyście byście próżnowały
3 os.	próżnowałby by próżnował	próżnowałaby by próżnowała	próżnowałoby by próżnowało	próżnowaliby by próżnowali	próżnowałyby by próżnowały

bezosobnik: próżnowano by

bezokolicznik: próżnować

imiesłów przysłówkowy współczesny: próżnując

gerundium: próżnowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: próżnujący

Zob. próżny