wniebogłosy I

Dzieciak w wózku drze się wniebogłosy.

źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997

Wystraszony Mariuszek rozbeczał się wniebogłosy.

źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978

Pewnego dnia, gdy zbudziliśmy się rano, Roullot leżał na łóżku machając rękami i nogami i krzycząc wniebogłosy.

źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946

Kobiety z jego obozu ponownie się rozogniły i tańczyły jak narwane, śpiewały wniebogłosy, wychodziły ze skóry, a rozbestwione bębny obok nich szalały.

źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Nowa przygoda: Gwinea, 1962

I oto na progu sieni ukazały się dwie skulone żołnierskie postacie. Cofali się tyłem, ciągnąc opierające się, kwiczące wniebogłosy, nagie... prosię.

źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955