dyscyplina - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

4.

rodzaj uprawianego sportu

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Sport

dyscypliny, imprezy i rozgrywki sportowe

Połączenia

ekstremalna, pokazowa, popularna, widowiskowa; zimowa dyscyplina; poszczególne dyscypliny; dyscyplina olimpijska, sportowa; indywidualna; lekkoatletyczna, siłowa
dyscyplina sportu; dyscypliny walki
dyscypliny i konkurencje
przedstawiciel; popularność, promocja jakiejś dyscypliny
poświęcić się jakiejś dyscyplinie
trenować, uprawiać jakąś dyscyplinę
interesować się, zajmować się jakąś dyscypliną

Cytaty

[...] chyba mógłbym grać w piłkę nożną lub koszykówkę. [...] Obie dyscypliny uprawiałem kiedyś niemal wyczynowo.

źródło: NKJP: Janusz Kulig: We are the champions, CKM, 2001

Lata szkoły średniej to okres uprawiania wielu dyscyplin lekkoatletycznych - skok wzwyż, rzut oszczepem, pchnięcie kulą [...]. Wtedy również zaczęła mi się podobać siatkówka.

źródło: NKJP: Wanda Rutkiewicz: Na jednej linie, 2010

Organizowane cyklicznie od 1993 roku mistrzostwa mają charakter otwarty i spotykają się w nich przedstawiciele różnych dyscyplin walki. W Piasecznie zawodnicy rywalizowali w trzech konkurencjach: walce sportowej, samoobronie sportowej i mocowaniu.

źródło: NKJP: (SK): VI Mistrzostwa Polski Sport Jiujutsu. Przeżyjmy to jeszcze raz, Co Tydzień Jaworzno, 2003-04-23

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	dyscyplina	dyscypliny
D.	dyscypliny	dyscyplin

C.	dyscyplinie	dyscyplinom
B.	dyscyplinę	dyscypliny
N.	dyscypliną	dyscyplinami
Ms.	dyscyplinie	dyscyplinach
W.	dyscyplino	dyscypliny

Składnia

	+	dyscyplina	+	CZEGO
	+	dyscyplina	+	JAKA

Pochodzenie

łac. disciplīna 'uczenie się, nauczanie, instrukcja'