-
4.
jęz. wymawiany z przesunięciem języka ku przedniej części jamy ustnej -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- głoska, samogłoska przednia
-
Pojawiają się realizacje, w których samogłoska przednia ulega odnosowieniu -ę- > -e- [...].
źródło: NKJP: Beata Burska-Ratajczyk: Tekst folklorystyczny w kulturze massmedialnej. Językowe środki stylizacji ludowej, 1999
Samogłoski nosowe utracił język staroruski przed połową X wieku: nosowe o zamieniło się w u, zaś ę przeszło w a, które poprzedza spółgłoska miękka (zmiękczona wcześniej przed przednim ę).
źródło: Je̜zyk rosyjski. Czasopismo dla nauczycieli, t. 31–33, 1976 (books.google.pl)
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. przedni
przedni
przedni
przednie
przednia
D. przedniego
przedniego
przedniego
przedniego
przedniej
C. przedniemu
przedniemu
przedniemu
przedniemu
przedniej
B. przedniego
przedniego
przedni
przednie
przednią
N. przednim
przednim
przednim
przednim
przednią
Ms. przednim
przednim
przednim
przednim
przedniej
W. przedni
przedni
przedni
przednie
przednia
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. przedni
przedni
przednie
przednie
D. przednich
przednich
przednich
przednich
C. przednim
przednim
przednim
przednim
B. przednich
przednich
przednich
przednie
N. przednimi
przednimi
przednimi
przednimi
Ms. przednich
przednich
przednich
przednich
W. przedni
przedni
przednie
przednie
-
psł. *perdьnъ, *perdьnjь 'znajdujący się na przedzie, na czele, na początku; będący przed czymś, wcześniej, poprzedzający'
Zob. przód, przed