walnąć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. uderzyć się

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

synonimy:

rąbnąć się
uderzyć się

	Na końcu pokazują nam [...], jak Chan męczył się, rejestrując najbardziej ekwilibrystyczne sceny. Jak, uczepiony klamki, nie był w stanie podciągnąć się na jednej ręce, jak, frunąc w powietrzu, nie chwycił tego, co należało, i spadł z wysoka do wody, jak walnął się w głowę przy nieudanej przewrotce, etc., etc. źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Przyjemniaczek, Gazeta Wyborcza - Magazyn, 1998-12-18, nr 51
	Proszę dla testu walnąć się młotkiem w palec. źródło: NKJP: Internet
	Przy 140 cm wzrostu łatwo się walnąć o róg stołu. źródło: Internet
	- Chce mi się pić, tatusiu - szepnął młody po kilku minutach zmagań z jabłkiem zjadającym kwadratowe potworki. - O, masz! - walnął się w udo Purzyński i zszedł do barku po kakao. źródło: KWSJP: Grażyna Plebanek: Pudełko ze szpilkami, 2002
	Po dobrej chwili dopiero zrozumiał, że to, co widzi, nie jest początkiem delirium. Wstał nadspodziewanie łatwo. Z rozmachem walnął się kilkakroć po twarzy, by otrzeźwieć, ale nisza nie znikała. źródło: KWSJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	walnąłem się +(e)m się walnął	walnęłam się +(e)m się walnęła	walnęłom się +(e)m się walnęło	walnęliśmy się +(e)śmy się walnęli	walnęłyśmy się +(e)śmy się walnęły
2 os.	walnąłeś się +(e)ś się walnął	walnęłaś się +(e)ś się walnęła	walnęłoś się +(e)ś się walnęło	walnęliście się +(e)ście się walnęli	walnęłyście się +(e)ście się walnęły
3 os.	walnął się	walnęła się	walnęło się	walnęli się	walnęły się

bezosobnik: walnięto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		walnijmy się
2 os.	walnij się	walnijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	walnąłbym się bym się walnął	walnęłabym się bym się walnęła	walnęłobym się bym się walnęło	walnęlibyśmy się byśmy się walnęli	walnęłybyśmy się byśmy się walnęły
2 os.	walnąłbyś się byś się walnął	walnęłabyś się byś się walnęła	walnęłobyś się byś się walnęło	walnęlibyście się byście się walnęli	walnęłybyście się byście się walnęły
3 os.	walnąłby się by się walnął	walnęłaby się by się walnęła	walnęłoby się by się walnęło	walnęliby się by się walnęli	walnęłyby się by się walnęły

bezosobnik: walnięto by się

bezokolicznik: walnąć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: walnąwszy się

gerundium: walnięcie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: walić się

Rz_osobowy	+	walnąć się	+	(CZYM) + (w CO) + (o CO)
Rz_osobowy	+	walnąć się	+	(po CZYM)

Zob. walić