straszyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

sprawiać nieprzyjemne, przygnębiające wrażenie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

budynek, obraz czegoś straszy; domy, okna, miasta, ulice, wraki, zabudowania straszą
straszyć brzydotą, swoim widokiem, swoim wyglądem

	Nawet w środku zimy, znów mroźnej nocą, pogodnej i bezchmurnej za dnia, górskie łańcuchy wokół miasta straszyły rdzawobrunatną barwą, która oznaczała tylko niedolę. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002
	Teraz dach hali jest dziurawy, wszędzie straszą powybijane okna, a w środku - złomowisko po demontażu potężnych suwnic i mostków. źródło: NKJP: Marek Dębicki: Kruszenie giganta, Dziennik Polski, 2001-02-08
	Kopiec Kościuszki - zabytek zawsze będący ozdobą Krakowa, od dłuższego już czasu straszy swoim widokiem. źródło: NKJP: (SIE): To nie priorytet, Dziennik Polski, 2001-08-09
	Gdzie stały kiedyś hotele dla turystów, straszą wypalone mury, gdzie pyszniły się wille w stylu kolonialnym, zielona wilgoć pożera gruzy. źródło: KJ PWN: Polityka, nr 21, 2000
	Jechałem wolno przez miasto, wciąż straszące wypalonymi szczerbami w szeregach budynków, ale dziwnie normalne. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Góra Trzech Szkieletów, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	straszyłem +(e)m straszył	straszyłam +(e)m straszyła	straszyłom +(e)m straszyło	straszyliśmy +(e)śmy straszyli	straszyłyśmy +(e)śmy straszyły
2 os.	straszyłeś +(e)ś straszył	straszyłaś +(e)ś straszyła	straszyłoś +(e)ś straszyło	straszyliście +(e)ście straszyli	straszyłyście +(e)ście straszyły
3 os.	straszył	straszyła	straszyło	straszyli	straszyły

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę straszył będę straszyć	będę straszyła będę straszyć	będę straszyło będę straszyć	będziemy straszyli będziemy straszyć	będziemy straszyły będziemy straszyć
2 os.	będziesz straszył będziesz straszyć	będziesz straszyła będziesz straszyć	będziesz straszyło będziesz straszyć	będziecie straszyli będziecie straszyć	będziecie straszyły będziecie straszyć
3 os.	będzie straszył będzie straszyć	będzie straszyła będzie straszyć	będzie straszyło będzie straszyć	będą straszyli będą straszyć	będą straszyły będą straszyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		straszmy
2 os.	strasz	straszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	straszyłbym bym straszył	straszyłabym bym straszyła	straszyłobym bym straszyło	straszylibyśmy byśmy straszyli	straszyłybyśmy byśmy straszyły
2 os.	straszyłbyś byś straszył	straszyłabyś byś straszyła	straszyłobyś byś straszyło	straszylibyście byście straszyli	straszyłybyście byście straszyły
3 os.	straszyłby by straszył	straszyłaby by straszyła	straszyłoby by straszyło	straszyliby by straszyli	straszyłyby by straszyły

bezokolicznik: straszyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: strasząc

gerundium: straszenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: straszący

+

straszyć

+

(KOGO) + CZYM

psł. *strašiti 'wzbudzać strach, przerażać'

Od: psł. *strachъ (zob. strach ).