-
2.
przetwarzając w umyśle określone informacje, wytworzyć lub uzyskać to, o czym informuje następujący rzeczownik -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
nazwy działań intelektualnych człowieka -
- wysnuć hipotezę, przypuszczenie, teorię, tezę, twierdzenie, wniosek
- wysnuć na podstawie czegoś
- wysnuć z analizy, z badań, z danych, z lektury, z wypowiedzi
-
Z lektury tego artykułu niektórzy lokatorzy wysnuli błędny wniosek, że będą musieli obowiązkowo wykupić swoje mieszkania, a w przypadku, gdy tego nie zrobią, zostaną wyrzuceni na bruk.
źródło: KWSJP: Małgorzata Litwin: Zachęta do wykupu, Gazeta Miejska, 2005, nr 8 (51)
W sumie skonfiskowano około 16 kg materiałów. Z faktu tego wysnuć można pewne wnioski o metodzie pracy Branda.
źródło: KWSJP: Henryk Malinowski, Franciszka Świetlikowa: Artykuły i materiały biograficzne, Z pola walki, 1964, nr 1
Dlatego wysnuto hipotezę, że w komórkach tych może dochodzić do przetrwania nie zarazków, lecz tylko ich genów.
źródło: KWSJP: Jacek Kubiak: Choroby zakaźne, Polityka, 2005
Temat filmu jest szlachetny, dotyczy czasów wojny i wysnuty jest z prawdziwej opowieści o luksemburskim księdzu, który za kontakty z francuskim ruchem oporu został osadzony w Dachau.
źródło: NKJP: Krzysztof Zanussi: Panświnizm, Polityka, 2003-08-09
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wysnuję
wysnujemy
2 os. wysnujesz
wysnujecie
3 os. wysnuje
wysnują
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wysnułem
+(e)m wysnuł
wysnułam
+(e)m wysnuła
wysnułom
+(e)m wysnuło
wysnuliśmy
+(e)śmy wysnuli
wysnułyśmy
+(e)śmy wysnuły
2 os. wysnułeś
+(e)ś wysnuł
wysnułaś
+(e)ś wysnuła
wysnułoś
+(e)ś wysnuło
wysnuliście
+(e)ście wysnuli
wysnułyście
+(e)ście wysnuły
3 os. wysnuł
wysnuła
wysnuło
wysnuli
wysnuły
bezosobnik: wysnuto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wysnujmy
2 os. wysnuj
wysnujcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wysnułbym
bym wysnuł
wysnułabym
bym wysnuła
wysnułobym
bym wysnuło
wysnulibyśmy
byśmy wysnuli
wysnułybyśmy
byśmy wysnuły
2 os. wysnułbyś
byś wysnuł
wysnułabyś
byś wysnuła
wysnułobyś
byś wysnuło
wysnulibyście
byście wysnuli
wysnułybyście
byście wysnuły
3 os. wysnułby
by wysnuł
wysnułaby
by wysnuła
wysnułoby
by wysnuło
wysnuliby
by wysnuli
wysnułyby
by wysnuły
bezosobnik: wysnuto by
bezokolicznik: wysnuć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wysnuwszy
gerundium: wysnucie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wysnucie
wysnucia
D. wysnucia
wysnuć
C. wysnuciu
wysnuciom
B. wysnucie
wysnucia
N. wysnuciem
wysnuciami
Ms. wysnuciu
wysnuciach
W. wysnucie
wysnucia
imiesłów przymiotnikowy bierny: wysnuty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wysnuty
wysnuty
wysnuty
wysnute
wysnuta
D. wysnutego
wysnutego
wysnutego
wysnutego
wysnutej
C. wysnutemu
wysnutemu
wysnutemu
wysnutemu
wysnutej
B. wysnutego
wysnutego
wysnuty
wysnute
wysnutą
N. wysnutym
wysnutym
wysnutym
wysnutym
wysnutą
Ms. wysnutym
wysnutym
wysnutym
wysnutym
wysnutej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wysnuci
wysnuci
wysnute
wysnute
D. wysnutych
wysnutych
wysnutych
wysnutych
C. wysnutym
wysnutym
wysnutym
wysnutym
B. wysnutych
wysnutych
wysnutych
wysnute
N. wysnutymi
wysnutymi
wysnutymi
wysnutymi
Ms. wysnutych
wysnutych
wysnutych
wysnutych
odpowiednik aspektowy: wysnuwać
-
Rzosobowy + wysnuć + CO + (z CZEGO) -
Zob. snuć