wysnuć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. wniosek

  • 2.

    przetwarzając w umyśle określone informacje, wytworzyć lub uzyskać to, o czym informuje następujący rzeczownik
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka

    • wysnuć hipotezę, przypuszczenie, teorię, tezę, twierdzenie, wniosek
    • wysnuć na podstawie  czegoś 
    • wysnuć z analizy, z badań, z danych, z lektury, z wypowiedzi
  • Z lektury tego artykułu niektórzy lokatorzy wysnuli błędny wniosek, że będą musieli obowiązkowo wykupić swoje mieszkania, a w przypadku, gdy tego nie zrobią, zostaną wyrzuceni na bruk.

    źródło: KWSJP: Małgorzata Litwin: Zachęta do wykupu, Gazeta Miejska, 2005, nr 8 (51)

    W sumie skonfiskowano około 16 kg materiałów. Z faktu tego wysnuć można pewne wnioski o metodzie pracy Branda.

    źródło: KWSJP: Henryk Malinowski, Franciszka Świetlikowa: Artykuły i materiały biograficzne, Z pola walki, 1964, nr 1

    Dlatego wysnuto hipotezę, że w komórkach tych może dochodzić do przetrwania nie zarazków, lecz tylko ich genów.

    źródło: KWSJP: Jacek Kubiak: Choroby zakaźne, Polityka, 2005

    Temat filmu jest szlachetny, dotyczy czasów wojny i wysnuty jest z prawdziwej opowieści o luksemburskim księdzu, który za kontakty z francuskim ruchem oporu został osadzony w Dachau.

    źródło: NKJP: Krzysztof Zanussi: Panświnizm, Polityka, 2003-08-09

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wysnuję
    wysnujemy
    2 os. wysnujesz
    wysnujecie
    3 os. wysnuje
    wysnują

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wysnułem
    +(e)m wysnuł
    wysnułam
    +(e)m wysnuła
    wysnułom
    +(e)m wysnuło
    wysnuliśmy
    +(e)śmy wysnuli
    wysnułyśmy
    +(e)śmy wysnuły
    2 os. wysnułeś
    +(e)ś wysnuł
    wysnułaś
    +(e)ś wysnuła
    wysnułoś
    +(e)ś wysnuło
    wysnuliście
    +(e)ście wysnuli
    wysnułyście
    +(e)ście wysnuły
    3 os. wysnuł
    wysnuła
    wysnuło
    wysnuli
    wysnuły

    bezosobnik: wysnuto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wysnujmy
    2 os. wysnuj
    wysnujcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wysnułbym
    bym wysnuł
    wysnułabym
    bym wysnuła
    wysnułobym
    bym wysnuło
    wysnulibyśmy
    byśmy wysnuli
    wysnułybyśmy
    byśmy wysnuły
    2 os. wysnułbyś
    byś wysnuł
    wysnułabyś
    byś wysnuła
    wysnułobyś
    byś wysnuło
    wysnulibyście
    byście wysnuli
    wysnułybyście
    byście wysnuły
    3 os. wysnułby
    by wysnuł
    wysnułaby
    by wysnuła
    wysnułoby
    by wysnuło
    wysnuliby
    by wysnuli
    wysnułyby
    by wysnuły

    bezosobnik: wysnuto by

    bezokolicznik: wysnuć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wysnuwszy

    gerundium: wysnucie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wysnuty

    odpowiednik aspektowy: wysnuwać

  • Rzosobowy + wysnuć +
    CO + (z CZEGO)
  • Zob.  snuć