-
1.
kierując rękę lub trzymany w niej przedmiot w stronę samego siebie, spowodować, że gwałtownie zetknie się z powierzchnią ciała, często wywołując w ten sposób ból -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
przyczyny, objawy i skutki chorób -
synonimy: chlasnąć się
rąbnąć się
walnąć się
wyrżnąć się
-
- uderzyć się dłonią, ręką; młotkiem
- uderzyć się w brzuch, czoło, głowę, kark, kolano, palec, plecy
- uderzyć się po karku, nodze, policzkach
-
Rzeczywiście była to Elza. Wokalistka zespołu Walker. „Jak mogłam nie poznać?!” Natalia uderzyła się w czoło.
źródło: NKJP: Ariadna Lewańska: Sonata dla Natalii, 1996
Zaniepokojony chlupotem błotnistej ziemi, napierającymi zewsząd zgniłymi woniami i kapaniem kropel z liści, które żółkły na skutek toczącej je choroby, [...] z irytacją uderzył się po karku, zabijając natrętnego komara.
źródło: NKJP: Klątwa Upiora Mgieł, Esensja, 2006-02
Ściągnęła zębami rękawiczkę. Uderzyła się gałązką po gołej ręce. Pisnęła, ale słabo. Uderzyła się jeszcze raz. Pisnęła głośniej.
źródło: NKJP: Tomek Tryzna: Idź kochaj i niech ci nie pomoże żadna na ziemi rzecz, 2010
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. uderzę się
uderzymy się
2 os. uderzysz się
uderzycie się
3 os. uderzy się
uderzą się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. uderzyłem się
+(e)m się uderzył
uderzyłam się
+(e)m się uderzyła
uderzyłom się
+(e)m się uderzyło
uderzyliśmy się
+(e)śmy się uderzyli
uderzyłyśmy się
+(e)śmy się uderzyły
2 os. uderzyłeś się
+(e)ś się uderzył
uderzyłaś się
+(e)ś się uderzyła
uderzyłoś się
+(e)ś się uderzyło
uderzyliście się
+(e)ście się uderzyli
uderzyłyście się
+(e)ście się uderzyły
3 os. uderzył się
uderzyła się
uderzyło się
uderzyli się
uderzyły się
bezosobnik: uderzono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. uderzmy się
2 os. uderz się
uderzcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. uderzyłbym się
bym się uderzył
uderzyłabym się
bym się uderzyła
uderzyłobym się
bym się uderzyło
uderzylibyśmy się
byśmy się uderzyli
uderzyłybyśmy się
byśmy się uderzyły
2 os. uderzyłbyś się
byś się uderzył
uderzyłabyś się
byś się uderzyła
uderzyłobyś się
byś się uderzyło
uderzylibyście się
byście się uderzyli
uderzyłybyście się
byście się uderzyły
3 os. uderzyłby się
by się uderzył
uderzyłaby się
by się uderzyła
uderzyłoby się
by się uderzyło
uderzyliby się
by się uderzyli
uderzyłyby się
by się uderzyły
bezosobnik: uderzono by się
bezokolicznik: uderzyć się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy się
gerundium: uderzenie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. uderzenie się
uderzenia się
D. uderzenia się
uderzeń się
C. uderzeniu się
uderzeniom się
B. uderzenie się
uderzenia się
N. uderzeniem się
uderzeniami się
Ms. uderzeniu się
uderzeniach się
W. uderzenie się
uderzenia się
odpowiednik aspektowy: uderzać się
-
Rz żywotny + uderzyć się + CZYM + w CORz żywotny + uderzyć się + CZYM + po CZYM -
Zob. uderzyć