skończyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

używane w celu podkreślenia, że w związku z daną sprawą nie wykonano nic więcej niż to, co zostało wyrażone następującym rzeczownikiem

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości czasu

upływ czasu

Połączenia

skończyło się na deklaracjach, na obiecankach, na obietnicach, na planach, na zapowiedziach

Cytaty

W listopadzie ubiegłego roku resort zaczął zatem pracować nad nową listą, zapewniając, że wszystkie opinie zostaną wysłuchane i uwzględnione. Niestety, skończyło się na deklaracjach.

źródło: NKJP: Nowe jak stare, Dziennik Polski, 2003-03-13

Na Teofilowie ma powstać basen odkryty, kryty i brodzik dla dzieci. Obok wybudowana zostanie siłownia, salon kosmetyczny i punkty małej gastronomii. [...] Czy tym razem też skończy się na planach?

źródło: NKJP: (K): Łodzianie nie będą musieli jeździć na baseny do Ozorkowa i Konstantynowa?, Dziennik Łódzki, 2001-08-28

Władze samorządowe poprzedniej kadencji pomagały rodzicom trojaczków, obiecywały nawet mieszkanie. Ale na obietnicach się skończyło.

źródło: NKJP: (DITT): Potrójne szczęście i wydatki, Dziennik Kociewski, 1999-04-02

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	skończę się	skończymy się
2 os.	skończysz się	skończycie się
3 os.	skończy się	skończą się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skończyłem się +(e)m się skończył	skończyłam się +(e)m się skończyła	skończyłom się +(e)m się skończyło	skończyliśmy się +(e)śmy się skończyli	skończyłyśmy się +(e)śmy się skończyły
2 os.	skończyłeś się +(e)ś się skończył	skończyłaś się +(e)ś się skończyła	skończyłoś się +(e)ś się skończyło	skończyliście się +(e)ście się skończyli	skończyłyście się +(e)ście się skończyły
3 os.	skończył się	skończyła się	skończyło się	skończyli się	skończyły się

bezosobnik: skończono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skończmy się
2 os.	skończ się	skończcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skończyłbym się bym się skończył	skończyłabym się bym się skończyła	skończyłobym się bym się skończyło	skończylibyśmy się byśmy się skończyli	skończyłybyśmy się byśmy się skończyły
2 os.	skończyłbyś się byś się skończył	skończyłabyś się byś się skończyła	skończyłobyś się byś się skończyło	skończylibyście się byście się skończyli	skończyłybyście się byście się skończyły
3 os.	skończyłby się by się skończył	skończyłaby się by się skończyła	skończyłoby się by się skończyło	skończyliby się by się skończyli	skończyłyby się by się skończyły

bezosobnik: skończono by się

bezokolicznik: skończyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skończywszy się

gerundium: skończenie się

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	skończenie się	skończenia się
D.	skończenia się	skończeń się
C.	skończeniu się	skończeniom się
B.	skończenie się	skończenia się
N.	skończeniem się	skończeniami się
Ms.	skończeniu się	skończeniach się
W.	skończenie się	skończenia się

odpowiednik aspektowy: kończyć się

Składnia

+

skończyć się

+

na CZYM

Pochodzenie

Zob. kończyć