-
1.b
właściwy komuś, kto jest przygnębiony i nie ma chęci do działania -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- ponury głos, wzrok; ponura mina, twarz; ponure spojrzenie; ponure myśli
- bardzo ponury
-
Tomek natomiast, nie spuszczając wzroku z krajowców, ponurym głosem zakończył recytację [...].
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek wśród łowców głów, 1996
Obaj chłopcy weszli na pokład, odprowadzani ponurym spojrzeniem mężczyzny przy trapie.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
Z ponurą miną odsznurował tasiemki, otworzył kolejny karton pokryty rzędem hebrajskich powyginanych liter i przygotował się na fascynujące relacje o problemach sołtysa z podwrocławskiej wioski Mochbor [...].
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
[...] przygotowywała (w prawdziwym kucharskim natchnieniu) wszystkie smakołyki, za którymi Bigojan przepadał, nim go opadły ponure myśli (które nie tylko apetyt, ale i smak odebrały).
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zamach na wyspę, 2001
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. ponury
ponury
ponury
ponure
ponura
D. ponurego
ponurego
ponurego
ponurego
ponurej
C. ponuremu
ponuremu
ponuremu
ponuremu
ponurej
B. ponurego
ponurego
ponury
ponure
ponurą
N. ponurym
ponurym
ponurym
ponurym
ponurą
Ms. ponurym
ponurym
ponurym
ponurym
ponurej
W. ponury
ponury
ponury
ponure
ponura
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. ponurzy
ponurzy
ponure
ponure
D. ponurych
ponurych
ponurych
ponurych
C. ponurym
ponurym
ponurym
ponurym
B. ponurych
ponurych
ponurych
ponure
N. ponurymi
ponurymi
ponurymi
ponurymi
Ms. ponurych
ponurych
ponurych
ponurych
W. ponurzy
ponurzy
ponure
ponure
-
Od przedrostkowego czasownika ponurzyć 'pochylić, schylić; włożyć do wody, umieścić w wodzie'; pierwotne znaczenie 'mający pochyloną, spuszczoną głowę, patrzący w ziemię' (Bor); zob. nurzać