na cholerę
-
pot. wprowadza pytanie o cel tego, o czym mowa w odpowiednim zdaniu, wyrażając przekonanie nadawcy, że nie jest to potrzebne
-
wykładnik celu
-
- Nie chce mi się - odparłem. - Na cholerę mi to?
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1995
- Daj mi swój zegarek.
- Na cholerę ci zegarek?źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1996
Panie kochany, a ja przecież pewnie, że chciałem ich zatrudniać, na cholerę mi było wozić ludzi, przecież to koszta [...].
źródło: NKJP: Rafał A. Ziemkiewicz: Żywina, 2008
Mam milion i ciebie. Na cholerę mi więcej?
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005
Ale dość z tym drzewiskiem (tu Anderman ma rację). Na cholerę dotykać wieczności, której i tak nie przeżyjemy ani zakosztujemy.
źródło: NKJP: Ludwik Stomma: Nie będę Kościuszką, Polityka, 2000-01-01
-
część mowy: zaimek pytajny
-
na cholerę _
KOMUŚ COŚ / robienie czegoś
w Zd. pyt.szyk: stała pozycja inicjalna w zdaniu