-
1.
pozostawić gdzieś dużo brudu - zanieczyszczenia -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
czynności związane z codziennym życiem w domu -
synonimy: nasyfić
hiperonimy: zanieczyścić
-
- Lecę na modlitwy, na przełaj, na skróty, przez ogród. Siostry krzyczą: - Tylko mi nie nabłoć!!! Staram się nie nabrudzić - uśmiecha się.
źródło: NKJP: Tamara Marczewska: Kobietą jest się zawsze, Gazeta Krakowska, 2003-03-08
- Jest straszną pedantką. Jeszcze nic nie nabrudzi, a już biegnie sprzątać - śmieje się jej mama.
źródło: NKJP: Kinga Rymut-Sobala: Miłość jest taka sama, Nowiny, 2006
Po przeciwnej stronie ulicy wycięli dziś topolę, a poza tym z parapetu spadł kaktus i strasznie nabrudził, doniczka się stłukła i przez pół godziny sprzątałam ziemię...
źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Rynek w Smyrnie, 2007
[...] - Dzisiaj sprzątaczki będą narzekać. Znowu nabrudzone jak w chlewie - zapiął guziki, powoli, bo ręce miał trochę sztywne z powodu artretyzmu.
źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993
Jan Gala, kiedy przychodził do domu swego adwokata (z urzędu), żeby omówić sprawy związane z procesem, przywoził ze sobą kapcie oraz szczoteczkę do czyszczenia butów, którą zostawiał w przedpokoju. Nie chciał podeszwami nabrudzić.
źródło: NKJP: Barbara Pietkiewicz: Życie po kulach, Polityka nr 2354, 2002-06-15
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. nabrudzę
nabrudzimy
2 os. nabrudzisz
nabrudzicie
3 os. nabrudzi
nabrudzą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. nabrudziłem
+(e)m nabrudził
nabrudziłam
+(e)m nabrudziła
nabrudziłom
+(e)m nabrudziło
nabrudziliśmy
+(e)śmy nabrudzili
nabrudziłyśmy
+(e)śmy nabrudziły
2 os. nabrudziłeś
+(e)ś nabrudził
nabrudziłaś
+(e)ś nabrudziła
nabrudziłoś
+(e)ś nabrudziło
nabrudziliście
+(e)ście nabrudzili
nabrudziłyście
+(e)ście nabrudziły
3 os. nabrudził
nabrudziła
nabrudziło
nabrudzili
nabrudziły
bezosobnik: nabrudzono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. nabrudźmy
2 os. nabrudź
nabrudźcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. nabrudziłbym
bym nabrudził
nabrudziłabym
bym nabrudziła
nabrudziłobym
bym nabrudziło
nabrudzilibyśmy
byśmy nabrudzili
nabrudziłybyśmy
byśmy nabrudziły
2 os. nabrudziłbyś
byś nabrudził
nabrudziłabyś
byś nabrudziła
nabrudziłobyś
byś nabrudziło
nabrudzilibyście
byście nabrudzili
nabrudziłybyście
byście nabrudziły
3 os. nabrudziłby
by nabrudził
nabrudziłaby
by nabrudziła
nabrudziłoby
by nabrudziło
nabrudziliby
by nabrudzili
nabrudziłyby
by nabrudziły
bezosobnik: nabrudzono by
bezokolicznik: nabrudzić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: nabrudziwszy
gerundium: nabrudzenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nabrudzenie
nabrudzenia
D. nabrudzenia
nabrudzeń
C. nabrudzeniu
nabrudzeniom
B. nabrudzenie
nabrudzenia
N. nabrudzeniem
nabrudzeniami
Ms. nabrudzeniu
nabrudzeniach
W. nabrudzenie
nabrudzenia
Inne uwagi
Używana jest również forma nabrudzone , tworząca w połączeniu z czasownikiem być konstrukcje nieosobowe, np. Na podłodze było czymś nabrudzone .
-
+ nabrudzić + (CZYM) -
Zob. brudzić