ktoś uronił łzę

ktoś utoczył łzę

  • książk.  ktoś zapłakał przez krótki czas
    • ktoś utoczył łzę
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne

    • ktoś uronił łzę tęsknoty, wzruszenia, żalu
    • ktoś uronił łzę nad czyimś grobem, nad czyjąś śmiercią; ze szczęścia
  • [...] starszy pan zaśpiewał kobietom „Białego misia” a cappella. Starsza pani uroniła łzę, wyznając: „Warto było dożyć tej chwili”.

    źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Miasto szklanych słoni, 2010

    Nie wiemy wprawdzie, czy opłakana została legendarna żona Lota zamieniona w słup soli. Czy ktoś uronił łzę nad grobem potomków Kaina?

    źródło: NKJP: Jan Tomkowski: Ciemne skrzydła Ikara. Eseje o rozpaczy, 2009

    Wyjeżdża i już nie wróci - powiedziała Matka i uroniła łzę. - Masz, co chciałaś.

    źródło: NKJP: Dagmara Półtorak: Tak trudno być mną!, 2010

    Ja uważam się za romantyka i zdarza mi się uronić łzę.

    źródło: NKJP: (PAS): Mirosław Szczepański, Express Ilustrowany, 2003-07-31

    Mężczyźnie z żelaza - takiemu, co to zniesie wszystko - niełatwo wyrażać emocje. Kto to widział, by pokazać swoją miękkość? Nie zapłakał na pogrzebie matki, bo od dawna nie uronił łzy [...]

    źródło: NKJP: Edyta Gietka, Paweł Walewski: Transformersi są zmęczeni, Polityka, 2007-12-15

    Mieszko utoczył łzę, wspominając owo tragiczne zdarzenie, jak wszyscy polscy jeńcy musiał bowiem także patrzeć na śmierć swego ukochanego pana i bliskiego krewnego.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    dk, npch; odmienny:  uronić 
  • bez ograniczeń + ktoś uronił łzę +
    (nad CZYM)
Data ostatniej modyfikacji: 26.02.2016