wykarmić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

dostarczyć ilość jedzenia niezbędną do przeżycia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z jedzeniem

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

synonimy:

używić
wyżywić

	Gdyby nie wojny, całe życie pasłby zapewne owce na stepowych równinach rodzinnego Dżauzdżanu albo jak ojciec [...] zginałby kark nad marnymi zagonami warzyw i poletkami pszenicy, modlił się i drżał, by dały plony i pozwoliły mu wykarmić rodzinę. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002
	- Ja mam męża pijaka i dwoje dzieci! Jak ja ich wykarmię z tej śmiesznej pensji? źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
	Ustalili, że ona pojedzie na kilka miesięcy do Holandii, żeby zarobić pieniądze na wesele. On nie może zostawić gospodarstwa, ale weźmie kredyt, kupi 60 prosiaków, wykarmi je, jeszcze lepiej obrobi ziemię i wesele będzie za co zrobić. źródło: NKJP: Barbara Pietkiewicz: Jeden procent nadziei, Polityka, 2004-06-12
	Zoo ma do wykarmienia 1200 zwierzaków, które jedzą kilka ton posiłków dziennie. źródło: NKJP: (ODK): Znowu jesień w zoo..., Dziennik Bałtycki, 1998-10-17

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykarmiłem +(e)m wykarmił	wykarmiłam +(e)m wykarmiła	wykarmiłom +(e)m wykarmiło	wykarmiliśmy +(e)śmy wykarmili	wykarmiłyśmy +(e)śmy wykarmiły
2 os.	wykarmiłeś +(e)ś wykarmił	wykarmiłaś +(e)ś wykarmiła	wykarmiłoś +(e)ś wykarmiło	wykarmiliście +(e)ście wykarmili	wykarmiłyście +(e)ście wykarmiły
3 os.	wykarmił	wykarmiła	wykarmiło	wykarmili	wykarmiły

bezosobnik: wykarmiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wykarmmy
2 os.	wykarm	wykarmcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykarmiłbym bym wykarmił	wykarmiłabym bym wykarmiła	wykarmiłobym bym wykarmiło	wykarmilibyśmy byśmy wykarmili	wykarmiłybyśmy byśmy wykarmiły
2 os.	wykarmiłbyś byś wykarmił	wykarmiłabyś byś wykarmiła	wykarmiłobyś byś wykarmiło	wykarmilibyście byście wykarmili	wykarmiłybyście byście wykarmiły
3 os.	wykarmiłby by wykarmił	wykarmiłaby by wykarmiła	wykarmiłoby by wykarmiło	wykarmiliby by wykarmili	wykarmiłyby by wykarmiły

bezosobnik: wykarmiono by

bezokolicznik: wykarmić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wykarmiwszy

gerundium: wykarmienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wykarmiony

odpowiednik aspektowy: wykarmiać

+

wykarmić

+

KOGO/CO

Zob. karmić