narzucać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zmuszać do zaakceptowania czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

	synonimy:	dyktować
	hiperonimy:	zmuszać

dyrektywa, konstytucja, państwo, pracodawca, przeciwnik, silniejszy, traktat, ustawodawca, większość narzuca
narzucać bankowi, czytelnikowi, inwestorowi, klientom, ludziom, narodowi, obywatelom, odbiorcy, społeczeństwu
narzucać ceny, marżę; rytm, tempo; cenzurę, limity, ograniczenia, regulacje, reguły, rygory; dyscyplinę, interpretację, normy, obowiązek, wolę, wybór; ideologię, konwencje, modę, moralność, przekonania, stereotypy, styl, światopogląd, ton, trendy; kryteria, model, ramy, schematy, standardy, warunki, wzorce; wolę
narzucać arbitralnie, brutalnie, jednostronnie, natarczywie, odgórnie, siłą

	Mamy rewelacyjny kontakt z dziećmi, bardzo przyjazny. Nigdy nie narzucałem im swojej woli. źródło: NKJP: Iwona Sinkiewicz: Stałe związki z medycyną i polityką, Echo Dnia, 2006-01-27
	Ten niezwykle sympatyczny, młody człowiek najbardziej nie lubi jak ktoś narzuca mu swoją wolę. źródło: NKJP: Uchwycony w kadrze, Euroregio Glacensis, 2001, nr 19 (177)
	To była jedyna pracownia, gdzie profesor niczego nie narzucał, tylko życzliwie przyglądał się temu, co się robi, ewentualnie jak już się było blisko katastrofy to wtedy wkraczał. źródło: NKJP: B. Prus: Energię czuję w dukcie pędzla…, Tygodnik Ciechanowski, 2008-02-02
	Poprawka 19. narzuca obowiązek oznakowania miejsc pamięci narodowej, a nie fakultatywność w tym zakresie. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 08.06.2000
	Jeżeli jednak ktoś chciałby zobaczyć precyzyjnie wykonaną piękną złotą biżuterię bardzo się zawiedzie. Formuła konkursu narzuca bowiem artystom interpretacje sięgające poza dosłowność. źródło: NKJP: M .Żbikowski, W Galerii „C”: Biżuteria - niebiżuteria, Tygodnik Ciechanowski, 2004-02-17

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	narzucałem +(e)m narzucał	narzucałam +(e)m narzucała	narzucałom +(e)m narzucało	narzucaliśmy +(e)śmy narzucali	narzucałyśmy +(e)śmy narzucały
2 os.	narzucałeś +(e)ś narzucał	narzucałaś +(e)ś narzucała	narzucałoś +(e)ś narzucało	narzucaliście +(e)ście narzucali	narzucałyście +(e)ście narzucały
3 os.	narzucał	narzucała	narzucało	narzucali	narzucały

bezosobnik: narzucano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę narzucał będę narzucać	będę narzucała będę narzucać	będę narzucało będę narzucać	będziemy narzucali będziemy narzucać	będziemy narzucały będziemy narzucać
2 os.	będziesz narzucał będziesz narzucać	będziesz narzucała będziesz narzucać	będziesz narzucało będziesz narzucać	będziecie narzucali będziecie narzucać	będziecie narzucały będziecie narzucać
3 os.	będzie narzucał będzie narzucać	będzie narzucała będzie narzucać	będzie narzucało będzie narzucać	będą narzucali będą narzucać	będą narzucały będą narzucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		narzucajmy
2 os.	narzucaj	narzucajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	narzucałbym bym narzucał	narzucałabym bym narzucała	narzucałobym bym narzucało	narzucalibyśmy byśmy narzucali	narzucałybyśmy byśmy narzucały
2 os.	narzucałbyś byś narzucał	narzucałabyś byś narzucała	narzucałobyś byś narzucało	narzucalibyście byście narzucali	narzucałybyście byście narzucały
3 os.	narzucałby by narzucał	narzucałaby by narzucała	narzucałoby by narzucało	narzucaliby by narzucali	narzucałyby by narzucały

bezosobnik: narzucano by

bezokolicznik: narzucać

imiesłów przysłówkowy współczesny: narzucając

gerundium: narzucanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: narzucający

imiesłów przymiotnikowy bierny: narzucany

odpowiednik aspektowy: narzucić

+

narzucać

+

KOMU + CO

Zob. rzucić