niepotrzebnie

  • tak, że nie ma dana czynność podstaw albo nie ma właściwego skutku
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

    • niepotrzebnie faulować, grać; cofnąć się, pchać się, wybiec, wyjechać, wyjść; angażować się, atakować, bronić; bać się, denerwować się, martwić się; dyskutować, mówić; ginąć, narażać życie; stracić coś, tracić coś; komplikować coś, przedłużać coś, wydłużać coś; próbować coś robić, starać się; pozwolić/pozwalać na coś; nagłośniony, rozdmuchany
    • całkowicie, zupełnie niepotrzebnie
  • Stojąc przed B., Lone pożałowała, że nie włożyła policyjnego munduru. Niepotrzebnie ukrywała swoją siłę.

    źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Słowa obcego, 1998

    Wyjąłem z kieszeni wizytówki. Miałem przy sobie prywatne i firmowe, które kazał dla mnie wydrukować Jurek. Używałem ich oszczędnie, żeby niepotrzebnie nie robić sobie rozgłosu.

    źródło: NKJP: Michał Bielecki: Siostra Komandosa, 1997

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy niepotrzebnie
    stopień wyższy niepotrzebniej

    Inne uwagi

    Zwykle stopniuje się opisowo

  • Zob.  potrzeba I 

CHRONOLOGIZACJA:
XV w., SStp
Data ostatniej modyfikacji: 04.06.2014