-
2.
odezwać się nieuprzejmie -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
Przeskoczyła próg z takim impetem, że wpadła prosto na przechodzącego mężczyznę. Fuknął na nią ostro [...].
źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Nie zabijać pająków, 2007
- Idź ty! [...] - fuknął na czarnego kundla, który sadził do ogrodzenia, szczerząc kły.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Światło i lęk. Opowiadania starej daty, 2003
- Głupi jesteś - fuknąłem ze zniecierpliwieniem.
źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Hermańce, 2008
Matka Mateusza poruszyła się niespokojnie. [...] Fuknęła, żebym poszedł po wodę [...].
źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Sanatorium, 2005
[...] kiedy muzycy wrócili z Warszawy do domów, usłyszeli najwyżej fuknięcia, że pochylali głowę, że koszula źle wyprasowana albo nie tak stali, kiedy kręciła ich telewizja.
źródło: NKJP: Marcin Meller: Na talent nie ma rady, Polityka, 2000-07-29
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. fuknę
fukniemy
2 os. fukniesz
fukniecie
3 os. fuknie
fukną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. fuknąłem
+(e)m fuknął
fuknęłam
+(e)m fuknęła
fuknęłom
+(e)m fuknęło
fuknęliśmy
+(e)śmy fuknęli
fuknęłyśmy
+(e)śmy fuknęły
2 os. fuknąłeś
+(e)ś fuknął
fuknęłaś
+(e)ś fuknęła
fuknęłoś
+(e)ś fuknęło
fuknęliście
+(e)ście fuknęli
fuknęłyście
+(e)ście fuknęły
3 os. fuknął
fuknęła
fuknęło
fuknęli
fuknęły
bezosobnik: fuknięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. fuknijmy
2 os. fuknij
fuknijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. fuknąłbym
bym fuknął
fuknęłabym
bym fuknęła
fuknęłobym
bym fuknęło
fuknęlibyśmy
byśmy fuknęli
fuknęłybyśmy
byśmy fuknęły
2 os. fuknąłbyś
byś fuknął
fuknęłabyś
byś fuknęła
fuknęłobyś
byś fuknęło
fuknęlibyście
byście fuknęli
fuknęłybyście
byście fuknęły
3 os. fuknąłby
by fuknął
fuknęłaby
by fuknęła
fuknęłoby
by fuknęło
fuknęliby
by fuknęli
fuknęłyby
by fuknęły
bezosobnik: fuknięto by
bezokolicznik: fuknąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: fuknąwszy
gerundium: fuknięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. fuknięcie
fuknięcia
D. fuknięcia
fuknięć
C. fuknięciu
fuknięciom
B. fuknięcie
fuknięcia
N. fuknięciem
fuknięciami
Ms. fuknięciu
fuknięciach
W. fuknięcie
fuknięcia
odpowiednik aspektowy: fukać
-
+ fuknąć + na KOGO/CO+ fuknąć + że ZDANIE+ fuknąć + MOWA WPROST -
Zob. fukać