konfident
-
książk. osoba, która współpracuje z policją albo innymi podobnymi służbami i potajemnie informuje je o działaniu innych osób
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
hiperonimy: donosiciel
-
- policyjny konfident
- konfident gestapo, policji, SB, UB
- sieć konfidentów
-
Rajk potwierdził, że od wczesnej młodości był na usługach węgierskiej policji politycznej, na jej zlecenie walczył w Brygadach Międzynarodowych w Hiszpanii, internowany we Francji był konfidentem wywiadu francuskiego, że wrócił na Węgry z pomocą gestapo i dalej współpracował z policją węgierską, a po wojnie był agentem wywiadu amerykańskiego, który przekazał go jugosłowiańskiemu.
źródło: NKJP: Andrzej Paczkowski: W matni czystek, Gazeta Wyborcza, 1997-04-05
Tylko konfidenci donieśli nam, jaki jest pseudonim dowódcy oddziału, oraz stwierdzili przynależność zamachowców do AK.
źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977
Pracownicy tej ekipy przepytują sąsiadów oraz znajomych i krewnych ofiar. Równocześnie przez konfidentów sprawdzają, czy nic na ten temat nie wiadomo w środowisku przestępczym. W sprawach takiej rangi jak zbrodnia w Aninie policja angażuje wszystkich swoich agentów.
źródło: NKJP: Piotr Najsztub: Wszyscy szukają, supermózg myśli, Gazeta Wyborcza, 1992-09-04
- Chce pan zrobić ze mnie konfidenta?
- Nie konfidenta, tylko współpracownika, a to duża różnica!źródło: NKJP: Marek Miller: Pierwszy milion czyli Cłopcy z Mielczarskiego: to było nieprawdopodobne, to piękne, to było coś, czego u nas jeszcze nie było, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konfident
konfidenci
ndepr konfidenty
depr D. konfidenta
konfidentów
C. konfidentowi
konfidentom
B. konfidenta
konfidentów
N. konfidentem
konfidentami
Ms. konfidencie
konfidentach
W. konfidencie
konfidenci
ndepr konfidenty
depr -
+ konfident + (KOGO/CZEGO) -
łac. confīdens 'ufny; zuchwały, odważny'
Dawniej 'powiernik, osoba zaufana'. Współczesne znaczenie pochodzi z języka włoskiego (być może za pośrednictwem niem. austr. Konfident ), gdzie confidente określa m.in. tajnego agenta, informatora policji.