-
3.
pot. stary mężczyzna, do którego mówiący ma pogardliwy stosunek -
Wyraz zapisywany niekiedy w cudzysłowie.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
starzenie się
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
płeć -
- stary piernik
-
Ewa jak zahipnotyzowana odwróciła się w stronę Bożenki i rzekła: – Albo tej wariatce poplątała się czasoprzestrzeń od tajskich kadzideł, albo ten stary piernik coś kręci.
źródło: NKJP: Joanna Szymczyk: Ewa i złoty kot, 2004
Marek już wcześniej zauważył, że z młodym dzieje się coś niedobrego. Podszedł do niego, a wytresowany starszy szeregowy zerwał się na równe nogi. Coś wybełkotał, pociągając nosem. – Siądźmy – zaproponował Marek. Pan major, prawie czterdziestoletni, doświadczony piernik, nie powiedział, że trzeba się wziąć w garść, lecz zapytał o szkołę, którą żołnierz skończył.
źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008
Z konieczności sięgnąłem po czterech juniorów [...]. Młodzi chłopcy nie zawiedli, a przy okazji pokazali, że warto na nich stawiać. Nie wystawiłem do meczu „starych pierników”, jak mawiają kibice, bowiem ich ostatnie wyniki nie napawały optymizmem.
źródło: NKJP: JCZ: Kłótnie, kłótnie - a punkty uciekają, Dziennik Polski, 2000-09-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. piernik
piernicy
ndepr pierniki
depr D. piernika
pierników
C. piernikowi
piernikom
B. piernika
pierników
N. piernikiem
piernikami
Ms. pierniku
piernikach
W. pierniku
piernicy
ndepr pierniki
depr -
Rzeczownik odprzymiotnikowy od st.pol. pierzny (też pierny ) 'przyprawiony pieprzem' (Bor)